The Greek Riots Explained

The Excuse: On December 6th a 15 year old school boy was shot dead by a policeman in Athens. Apparently, the policeman had not legitimate reason for doing so.

The Aftermath: For five days now groups of young men, self-described anarchists, have been spreading mayhem in the streets of Athens and other cities throughout the country. The damages are estimated to be more than €100 million so far. More than 400 stores and other businesses have sustained damages in Athens alone.

The Cause: Extremely high tolerance for illegal and anti-social behavior. The coverage in the international media has often cited Greece’s economic and social challenges due to the high involvement of government into the economy as the cause of the present crisis.

It’s a serious issue and it will be the cause of the most important problems that Greece will face in the future but it has little to do with the present crisis. Greece is one of the countries in the European south that had its democracy restored relatively recently, in 1974. In the period between 1967-74, the country was governed by a right leaning military dictatorship.

In the period before that most often the country was governed by rightist governments which often acted in an authoritarian way, usually harassing, arresting and imprisoning their leftist political opponents. With the restoration and full establishment of a democracy in 1974 the forces of the left (represented by the Socialists, Communists and the Democratic Left) started to gain the upper hand in politics. The gains of the left were not limited only to the political arena. As in the rest of Europe, the left started to dominate the universities, the media and other cultural institutions. The history of the country went for a rewrite and the cultural norms took a shape and form according to the interests and ideology of the new leftist establishment. Continue

Ο Κύκλος των Χαμένων Κυβερνήσεων

Γενικά οι ελληνικές κυβερνήσεις έχουν διάρκεια ζωής 8 ετών. Αυτό που είναι επίσης προβλέψιμο είναι το τι θα γίνει στην διάρκεια αυτών των 8 χρόνων.

Πράξη Α

Σκηνή 1

Είναι η περίοδος μετά τις εκλογές που φέρνουν το κόμμα στην εξουσία. Τα καλύτερα του χρόνια. Υπάρχει κάποια ελπίδα και γενικά όλα επιτρέπονται. Τίποτε δεν δίνατε να αμφισβητήσει την πολιτική κυριαρχία του κυβερνώντος κόμματος που οι πολιτικοί αναλυτές την βλέπουν να φθάνει μέχρι την συντέλεια του κόσμου.

Σκηνή 2

Τα πρώτα σύννεφα παρουσιάζονται στον ορίζοντα. Η κυβέρνηση δεν παράγει το έργο που ο πρωθυπουργός ανέμενε. Ήρθε η ώρα του πρώτου ανασχηματισμού. Για τον οποίο φυσικά τα ΜΜΕ έχουν αναλώσει την δημοσιογραφία της προηγούμενης περιόδου.
Με τον ανασχηματισμό αναμένεται εντατικοποίηση του κυβερνητικού έργου.

Σκηνή 3

Τίποτα δεν έχει αλλάξει. Τίποτα δεν φαίνεται να μπορεί να αλλάξει εκτός από τα πρόσωπα που κυβερνούν. Ήρθε η ώρα των πρόωρων εκλογών.

Πράξη Β

Σκηνή 1

Το κυβερνών κόμμα κερδίζει τις πρόωρες εκλογές. Όλοι μιλούν για πολιτική παντοδυναμία του πρωθυπουργού, έστω και αν έπεσαν τα ποσοστά του κόμματος στις εκλογές. Νέα πρόσωπα μπαίνουν στην κυβέρνηση. Αναμένεται εντατικοποίηση του κυβερνητικού έργου.

Σκηνή 2

Η κατάσταση χειροτερεύει και οι δημοσκοπήσεις δείχνουν την αξιωματική αντιπολίτευση να προηγείται. Ο πρωθυπουργός παίρνει πρωτοβουλίες οι οποίες αν αποδώσουν δημοσκοπικά θα προχωρήσει σε κάποιο διάστημα σε πρόωρες εκλογές - αν όχι:

Σκηνή 3

Ο πρωθυπουργός αφού είδε ότι οι κινήσεις του δεν απέφεραν δημοσκοπικά προχωρά σε νέο ανασχηματισμό - που φυσικά αναμένεται να εντατικοποιήσει το κυβερνητικό έργο.

Σκηνή 4

Οι δημοσκοπήσεις δεν αντεστράφησαν. Ο πρωθυπουργός δεν προχώρησε σε πρόωρες εκλογές. Η κυβέρνηση αναμένει το φυσικό της τέλος στο τέλος της τετραετίας. Η αξιωματική αντιπολίτευση έχει αναπληρώσει τις δυνάμεις της. Ο αρχηγός της είναι πολιτικά παντοδύναμος - έτσι τουλάχιστον το βλέπουν οι αναλυτές. Γίνονται εκλογές και τις κερδίζει. Σε αυτή την περίπτωση ανατρέξτε στην Πράξη Α Σκηνή 1


ΥΓ.: Στην Ελλάδα κυβερνούν οι συντεχνίες με τις κυβερνήσεις παίζουν τον ρόλο του μεσάζοντα και αποδιοπομπαίου τράγου.

Obama Covers Unlimited

Just shameless promotion…

In Cyprus, Warm Words Conceal Dark Intentions

by John Torode

Don't be misled by the notional amicability between North and South, says John Torode. Many Cypriots believe that Turkey is determined to annex the North, with our tacit approval


Something is stirring on Aphrodite's Isle. For the first time since Turkey seized Northern Cyprus in 1974, thousands of Greek and Turkish Cypriots, forcibly segregated for decades, are in amicable daily contact across the great divide. The new president of Cyprus and his unrecognised Turkish-Cypriot opposite number met recently, and actually agreed to start formal peace talks in September. So why are senior politicians on both sides privately warning that a new disaster, as dangerous as the original invasion and partition, is now a real possibility?

Recently I sought clues on bullet-scarred Ledra Street, in old Nicosia. This the place which half a century ago colonial Brits called Murder Mile. Greek Cypriot sixth-former boys on their way home from school allegedly shot British troops in the back here, then unsportingly slipped the guns to schoolgirls and trainee priests who would hide them in their inviolable underwear. Post-independence in 1960, it was the venue for periodic inter-communal violence. Then came professional fighting in 1974 as mainland Turkish troops partitioned Cyprus, supposedly to create a temporary safe haven for the vulnerable Turkish Cypriot minority. Next the 'Green Line' went up, closing Ledra Street, dividing both town and island. Until this April, central Ledra Street was pretty much deserted — a place of wrecked and abandoned buildings and rusting, burned-out cars. Tourists, hacks and do-gooding dignitaries came to gawk at armed UN patrols, and at the two communities' barbed wire barricades, machine-gun posts, watchtowers and sandbag emplacements, complete with provocative Turkish and Greek flags.

Now the battered buildings are discreetly shielded by smart blue curtaining, hymning the joys of EU redevelopment money. The wall has been breached (but certainly not pulled down) and checkpoints inserted. Locals cross in thousands — Turkish Cypriots to work in the prosperous Greek south, and Greek Cypriots to gaze longingly at abandoned homes, to shop, or just have a Turkish coffee and a chat with long-lost neighbours. Ledra Street is abuzz with smart new coffee shops, cafés and boutiques.
Even so, the British Foreign Office, the US State Department and assorted Eurocrats and UN bagmen insist that much more is required, of Greek Cypriots. If they do not progress from informal fraternising to agreement on the details of a 'bicommunal, bi-zonal federation', in pretty short order, we global do-gooders might well take our bat and ball — and our moneybags — and go home.

The implied threat is that Greek Cyprus will be presented as the obstructive guilty party in any breakdown. In which case Turkey — desperately unstable and unpredictable, as events this week have demonstrated — might feel encouraged to take a gamble and formally annex the Turkish Republic of North Cyprus. Certainly there is a sense of private pessimism and fear in both communities which challenges the upbeat public rhetoric used by the new president of Cyprus Demetris Christofias when he paid his first official visit to Gordon Brown earlier this month, as well as the relaxed way Greek and Turkish Cypriots are intermingling.

Since 9/11, the (increasingly anxious and utterly unrealistic) aim of Britain and America has been to lever Turkey into the EU, so anchoring her to the West and immunising her against Islamofascism. But that can't happen while Turkey still occupies a great hunk of Cyprus, a member of the EU. Hence the determination to force through a solution acceptable to Turkey — or to place the blame for continued failure on the intransigence of their Greek Cypriot victims.

The last Western attempt to impose a settlement failed in 2004. The pro-Turkish Annan plan, drawn up in secret by assorted Western diplomats was — on a take-it or leave-it basis — put to referenda in both communities. The Greek Cypriots, led by the then President Tassos Papadopoulos chose to leave it. So the Foreign Office, the EU and the Americans devoted themselves to bullying Papadopoulos and undermining his administration. In January the Greek Cypriot community voted Papadopoulos, a pro-Western, mildly right-of-centre commercial lawyer, out of office, replacing him with Christofias, a communist party apparatchik — to great rejoicing in London, Brussels and Washington. (Don't ask — Cyprus is a logic-free zone.)

At which point the global great and good graciously returned to the people of Cyprus 'ownership of the peace process'. So it is that in the past three months official, cross-community working parties have been discussing, inter alia, a new constitution, the right of return (or not) for hundreds of thousands of displaced people of both races, the restoration (or not) of abandoned property, and the fate of more than 100,000 backward, aggressively nationalistic and devoutly Islamic Turkish settlers. They were shipped in from the mainland and given citizenship to tilt the demographic balance in Turkey's favour, and to keep the more secular and democratically-minded Turkish Cypriots in their place. (There are already more Turks than Turkish Cypriots living in the North, and, boy, do the Turkish Cypriots hate it.)

I recently spent a few days talking to key players. None asked to go off the record and all held astonishingly similar views. Among them was Papadopoulos. He is convinced that Turkey no longer wants a negotiated settlement, and has lost interest in the idea of the bi-zonal, bicommunal federal solution — the declared goal of all parties for 30 years. He says the Turkish Cypriot leader, Mehmet Ali Talat, 'takes his dictation from Turkey'. Now you could, wrongly in my view, dismiss Papadopoulos's comments as sniping by a rejected president. But George Iacovou, a former foreign secretary and the new President's man in charge of negotiations, expresses similar doubts and fears. Talet is 'Ankara's man' and he suspects that Ankara 'lacks the will to settle'. He fears that the West — which sees Christofias as 'malleable' — is setting the stage for Turkey to 'look good' when and if the talks break down.

Then I took myself across the Ledra Street checkpoint, to Mr Talet's unrecognised mini-state. There I bounced these worries off Ali Erel, the nearest thing the North has to a leader of the opposition. (If it were not for the swamping votes of the settlers he could well have been president by now.) He too insists that Turkey no longer wants a negotiated settlement; it is simply playing for time, hoping to avoid blame if the peace talks collapse. Then, astonishingly, Ali Erel predicts, tens of thousands of Turkish Cypriots will flee their 'safe haven' to resettle in the more liberal, prosperous — and now more genuinely Cypriot — Greek area from which many of them fled in 1974.

More sensational still, he feels that Turkey would secretly welcome such an exodus, although it would 'put an end to the pretence that the Turkish armed forces are here us to protect us, because those they claim to protect are escaping from them'. It is a bizarre suggestion, but it makes a mad sort of sense if you believe, as, apparently a growing number of worldly-wise Cypriots do, that Turkey really is bent on annexing the North, and that — as happened in 1974 — a hypocritical West would shed precious few tears.

From the Spectator

Μαυρογιαλούρος ο Διαχρονικός

[Η στήλη που γράφω κάθε Τρίτη στον Ανεξάρτητο]


«“Βγήκε από τα ρούχα του” ο Υπουργός Τουρισμού Άρης Σπηλιωτόπουλος μόλις αντίκρισε τα μαύρα χάλια της Μαρίνας Αργοστολίου...Εξ ου και η οργίλη δήλωσή του, όπου μίλησε για “αίσχος και ντροπή”...»
-από τον Ανεξάρτητο

«Ο Μαυρογιαλούρος προβάρει το λόγο του:'Αγαπητοί μου συμπολίτες, είμαι ευτυχής που αναπνέω το ζωοκτόνο... (διορθώνει) τον ζωογόνο αέρα της Πλατανιάς... Δεν είμεθα άνθρωποι των λόγων, είμεθα άνθρωποι των έργων... θα σας εξαφανίσουμε (διορθώνει) θα σας εξασφαλίσουμε... θα... θα... θα... σύνθημά μας είναι ένα.'' (Ακούγεται ένα δυνατό γκάρισμα).»

Δεν ξέρω αν όταν γυριζόταν το "Υπάρχει και Φιλότιμο", οι δημιουργοί φαντάζονταν την διαχρονική αξία που θα είχε αυτή η ταινία. Και δεν είναι διαχρονική ταινία μόνο επειδή διακωμωδεί γνωστές αδυναμίες των ανθρώπων. Είναι επίσης διαχρονική γιατί ακόμα και οι αφορμές και αιτίες που καταδεικνύουν αυτές τις αδυναμίες είναι οι ίδιες.

Η πρώτη προβολή του "Υπάρχει και Φιλότιμο" έγινε στις 12 Ιουνίου 1965. Αρκετοί ή τουλάχιστον μερικοί από τους 325.683 Έλληνες που προσήλθαν το καλοκαίρι του 65 να παρακολουθήσουν την ταινία στους κινηματογράφους τώρα μπορούν να την απολαύσουν σε DVD ή μέσω του διαδικτύου σε οποιανδήποτε μέρος του κόσμου ανα πάσα στιγμή.

Η τεχνολογία έχει προχωρήσει με γοργούς ρυθμούς αλλά η πολιτική κουλτούρα που η ταινία διακωμωδεί έχει μείνει στα ίδια. Γεφύρι και μαιευτήριο για την Πλατανιά της ταινίας του 65, Μαρίνα και γέφυρα De Bosset για το Αργοστόλι του 2008.

Κάπου έχουμε κολλήσει. Τα χρόνια περνούν αλλά πάντα προκύπτουν τα ίδια ακριβώς προβλήματα με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Μια πολιτική τάξη που βλέπει τα δημόσια έργα ως τον κύριο μοχλό ανάπτυξης, που αδυνατεί να ολοκληρώσει αυτά τα έργα και δείχνει ακατάλληλη να αντιμετωπίσει τα ουσιώδη θέματα οργάνωσης και διαφθοράς που περιτριγυρίζουν αυτές τις καταστάσεις.

Σε όλα αυτά τα προβλήματα του παρελθόντος προσθέτονται καθημερινά ακόμα περισσότερα. Αλλά τα καινούργια προβλήματα του 2008 μένουν έξω από το ραντάρ της πολιτικής τάξης. Οι πολιτικοί μπορεί να αλλάξουν αρκετά πράγματα εκτός βέβαια από τον τρόπο που σκέπτονται.

Συνεχώς ακούμε τους ίδιους λόγους, τα ίδια συνθήματα, τις ίδιες υποσχέσεις. Οι πολιτικοί αισθάνονται άνετα μόνο όταν τους δίνεται η ευκαιρία να εκφράσουν τα κλισέ της δεκαετίας του 70. Δώσε τους οποιανδήποτε πρόβλημα του σήμερα και αμέσως θα προσπαθήσουν να το μεταφράσουν στη γλώσσα μιας άλλης εποχής. Παραφράζοντας έναν συγγραφέα, θα έλεγα ότι το σήμερα είναι μια ξένη χώρα για την ελληνική πολιτική τάξη.

Την προηγούμενη εβδομάδα γιορτάσαμε τα 34 χρόνια από την αποκατάσταση της δημοκρατίας. Η 24η Ιουλίου είναι πράγματι μια ιστορική επέτειος Το θέμα όμως είναι ότι κάποτε θα πρέπει να έλθει και η 25η Ιουλίου. Είναι καιρός να ξεκολλήσουμε από το 1974. Και τα προβλήματα θέλουν τον εκσυχρονισμό τους. Πριν από 34 χρόνια κάναμε ένα άλμα μπροστά και αφήσαμε δεκαετίες πολιτειακών προβλημάτων στον παρελθόν. Η 24η Ιουλίου ήταν πρόοδος, αλλά της μιας ημέρας πρόοδος.

«Με δεμένα χέρια εμφανίζεται η κυβέρνηση»
-από το Βήμα

Και οι φορολογούμενοι θα πρέπει να πληρώσουν τα λύτρα.

«Χρέος όλων η απόδραση από το νοσηρό πολιτικό περιβάλλον»
-Γιώργος Καρατζαφέρης

Ήρθε η ώρα του Ρωχάμη.

«Στο στόχαστρο του οικονομικού επιτελείου μπαίνουν τα ακίνητα και οι ελεύθεροι επαγγελματίες»
-από το Έθνος

Κάθε φορά που μια συντεχνία μπλοκάρει τους δρόμους, κατεβάζει τους διακόπτες ή κλείνει τα παντζούρια με σκοπό την προάσπιση των “εργασιακών δικαιωμάτων” να θυμάστε ότι στο τέλος κάποιος θα πρέπει να τα πληρώσει όλα αυτά. Το ότι έχουμε το διπλάσιο αριθμό ανθρώπων να εργάζονται στο δημόσιο τομέα από ότι η Βρετανία – μια χώρα με σχεδόν το εξαπλάσιο πληθυσμό από ότι η Ελλάδα – αυτό έχει το κόστος του. Το ότι υπάρχουν άτομα που παίρνουν σύνταξη στα 50, αυτό σημαίνει ότι κάποιος άλλος θα πρέπει να δουλεύει για το ευατό του και για τον 50νταρη που μόλις βγήκε στην σύνταξη.

Αν και ένα μεγάλο μέρος αυτών τον υπέρογκων ποσών καλύπτετε από δανεισμό τα υπόλοιπα θα πρέπει να έρθουν από την φορολογία. Επειδή τα δάνεια έχουν δόσεις που θα πρέπει να πληρωθούν και λόγο ότι θα γίνεται όλο και πιο δύσκολο να δανειστούμε ακόμα περισσότερα, η ανάγκη του κράτους για νέους φόρους θα αυξάνετε με γεωμετρικούς ρυθμούς.

Αυτοί που θα την πληρώνουν θα είναι πάντοτε οι πιο παραγωγικοί τομείς της οικονομίας, που θα συρρικνώνονται χρόνο με το χρόνο μειώνοντας τα φορολογικά έσοδα του κράτους και δημιουργώντας μεγαλύτερη ανάγκη για νέους φόρους.

Αυτός είναι ο φαύλος κύκλος της φτώχειας που έχουμε δημιουργήσει. Νέοι/αυξημένοι φόροι = συρρίκνωση της οικονομίας = μειωμένα κρατικά έσοδα/μεγαλύτερη εξάρτηση στο δημόσιο για εργασία = νέοι/αυξημένοι φόροι...

Αυτή είναι η συνταγή της οικονομικής και πολιτικής παρακμής που ακολουθούμε πιστά. Δεν είμαστε οι πρώτοι βέβαια. Αν σας αρέσει η ιστορία, διαβάστε για την Ρωμαϊκή/Βυζαντινή αυτοκρατορία στα τελευταία της και θα δείτε αρκετά από Ελλάδα του 2008.

«Ο κ. Ζορμπάς ανεβάζει το θερμόμετρο»
-από το Βήμα

Η κυβέρνηση τον καταργεί για να πετύχει τους στόχους του πρωτοκόλλου του Κιότο.

«Ρομποτική χειρουργική απέκτησε το «Λαϊκό»
-από την Καθημερινή

Τα ρομπότ δεν θα μπορούν να πάρουν φακελάκια αλλά θα δέχονται πιστωτικές κάρτες.

«Νέα επιστολή του Συλλόγου Ναυτικών ''Νίκος Καββαδίας'' προς τον Νομάρχη»
-από το mykefalonia.com

Αγαπητέ κ. Νομάρχα,
Θυμίζεις κάμαρες κλειστές, στεριά μυρίζεις
Μ΄ ένα ξυστρί καθάρισέ με από απ' τη μοράβια
και πες του κάτω από ένα δέντρο να με φέρει.

Δημαρχία διαρκούς Ανεπάρκειας

[Η στήλη που γράφω κάθε Τρίτη στον Ανεξάρτητο]

«Επίθεση στον Μητροπολίτη και στην Μονή του Αγίου Ανδρέα εξαπέλυσε ο Δήμαρχος Αργοστολίου Γιώργος Τσιλιμιδός κατά την διάρκεια της προχθεσινής συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου Αργοστολίου.
Αιτία; Το ότι οι καλόγριες της Μονής του Αγίου Ανδρέα αλλά και ο Μητροπολίτης αρνούνται να δώσουν το "πράσινο φως" για την προσωρινή μεταστέγαση του Δημοτικού Γηροκομείου στην Μονή, έως ότου κατασκευαστεί το νέο κτίριο.»
-από τον Ανεξάρτητο

Ας αρχίσουμε από τα βασικά. Ο Μητροπολίτης δεν έχει δικαίωμα ούτε να αρνηθεί ούτε και να αποδεχθεί οποιανδήποτε πρόταση σχετικά με την Μονή του Αγίου Ανδρέα. Η συγκεκριμένη Μονή δεν είναι της δικαιοδοσίας του. Αυτό θα έπρεπε να το είχε ξεκαθαρίσει στο μυαλό του ο Δήμαρχος Αργοστολίου, κ. Τσιλιμιδός, πριν εξαπολύσει την άδικη και εντελώς αβάσιμη επίθεση εναντίων της εκκλησίας.

Μπορεί στους κύκλους που κινείται ο κ. Τσιλιμιδός η πίστη να θεωρείται μια παρανοϊκή συνήθεια και η εκκλησία ένα θεσμός του παρελθόντος αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δικαιούται να αμαυρώνει με τις δηλώσεις του έναν τόσο σημαντικό θεσμό.

Τώρα η στάση των καλογριών της Μονής είναι ένα άλλο θέμα. Αλλά και εδώ θα είναι πολύ δύσκολο να αποδειχθεί ότι ο δήμαρχος έχει δίκιο. Καταρχήν, ακόμα και αν ήθελαν να διαθέσουν τον συγκεκριμένο χώρο, πως θα μπορούσαν να εμπιστευθούν το δήμαρχο ότι το έργο θα τελειώσει στην ώρα του και η μεταστέγαση θα είναι προσωρινή και όχι αορίστου χρόνου; Οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ, γνωρίζουν πολύ καλά την αξιοπιστία της τοπικής αυτοδιοίκησης στην αποπεράτωση των έργων που αναλαμβάνει.

Δεύτερον, η Μονή ήδη έχει πλούσια φιλανθρωπική δράση και είναι ερώτημα αν είναι δυνατόν να λειτουργήσει επιπλέον και ως ρεζέρβα κοινωνικής πολιτικής του δήμου, που δείχνει ανικανότητα να βρει έναν προσωρινό χώρο.

Ο τρόπος με τον οποίο μίλησε ο δήμαρχος για τις καλόγριες είναι καθόλα απαξιωτικός και υποτιμητικός. Δεν φαίνεται να αναγνωρίζει ότι ο δρόμος που αυτές έχουν διαλέξει είναι πολύ πιο δύσκολος και αυστηρός από αυτόν που έχουν διαλέξει πολλοί πολιτικοί και οι αυλικοί τους.

Όταν ένα έργο είναι κάπως πιο περίπλοκο από τα συνηθισμένα ο δήμος σκοντάφτει. Φαίνεται ότι το μόνο που μπορούν να κάνουν χωρίς τεράστια δυσκολία – αν και συχνά τα κάνουν θάλασσα και εκεί – είναι να σπαταλούν το υστέρημα του φορολογούμενου παίρνοντας διάφορες απλές διοικητικές αποφάσεις. Ότι προϋποθέτει μια στοιχειώδη οργάνωση και συντονισμό αποτελεί μέγα πρόβλημα για το οποίο πάντα επιζήτητε ένας αποδιοπομπαίος τράγος – στην συγκεκριμένη περίπτωση οι καλόγριες.

Σκεφτείτε όλα τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο δήμος Αργοστολίου και βρείτε αν μπορείτε την αξιόπιστη και τελεσίδικη λύση που έδωσε ο κ. Τσιλιμιδός και οι συνεργάτες του. Θα χάσετε τον χρόνο σας άδικα.

«Οι Βρυξέλλες μας κόβουν 300 εκατ. ευρώ τον χρόνο από τους αγρότες. Τιμωρία επειδή δεν μπορούν να ελέγξουν πού πάνε οι επιδοτήσεις .»
-από το Βήμα

Ας ρωτήσουν την Mercedes και την BMW να μάθουν.

«ΚΚΕ: Δεν κάνουμε δηλώσεις νομιμοφροσύνης»
-από την Καθημερινή

Ούτε και δηλώσεις εισοδήματος.

«Κολέγια δύο ταχυτήτων από το νομοσχέδιο της κυβέρνησης»
-από το Βήμα

Κάποτε οι υπέρμαχοι του κρατικού μονοπωλίου στην ανώτατη εκπαίδευση θα πρέπει να μας εξηγήσουν για πιο ακριβώς λόγο αντιδρούν στην ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων και κολεγίων.
Τι ακριβώς πρόκειται να χάσουμε; Έχουμε τίποτα να χάσουμε;

Οι δεκαετίες του κρατικού μονοπωλίου το μόνο που πρόσφεραν ήταν μια αδιάκοπη και αταλάντευτη πορεία παρακμής. Αυτά που συμβαίνουν σήμερα και που διαβάζουμε πολύ συχνά στον τύπο είναι αποτέλεσμα της χοντροκέφαλης επιμονής σε μια σοσιαλιστικού τύπου εκπαίδευση. Ο σοσιαλισμός έχει αποτύχει παντού και η ελληνική κρατική εκπαίδευση δεν θα μπορούσε να ήταν η εξαίρεση.

Εάν η ιδιωτική εκπαίδευση είναι υποπροϊον τότε καλό θα ήταν οι υπέρμαχοι του κρατισμού να μας εξηγήσουν γιατί με την πρώτη ευκαιρία στέλνουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά γυμνάσια και λύκεια; Το κάνουν μήπως για να αφήσουν ελεύθερες θέσεις στα σαφώς ανώτερα κρατικά για τα παιδιά της εργατικής τάξης;

Και πώς εξηγούν το ότι οι δύο χώρες(ΗΠΑ, Βρετανία) με την πιο ελεύθερη αγορά στο τομέα της εκπαίδευσης έχουν τα καλύτερα πανεπιστήμια στον κόσμο και αποτελούν πόλο έλξης όχι μόνο για τους Έλληνες νέους αλλά και νέους από τις ποιο ανεπτυγμένες χώρες του κόσμου όπως Γαλλία και Σουηδία;

Η ιδιωτική ανώτατη εκπαίδευσή δεν θα λύσει τα προβλήματα εδώ και τώρα και είναι φυσικό ότι θα παρουσιάσει, τουλάχιστον στο αρχικό στάδιο, όλα τα συμπτώματα παθογένειας που παρουσιάζονται στην ελληνική κοινωνία. Θα είναι όμως η πρώτη και ουσιαστική αλλαγή για μια καλύτερη ανώτερη εκπαίδευση μετά από πάρα πολύ καιρό.

«Διακίνηση κάνναβης μέσω... ΕΛΤΑ»
-από το skai.gr

Δημιουργήθηκαν υποψίες όταν ταχυδρόμοι άρχισαν να χασκογελούν αδιάκοπα και να κουτουλούν σε τείχους και πόρτες.

«Σύλληψη για εμπρησμό σε κάδους απορριμάτων»
-από τον Ελεύθερο Τύπο

Μα καλά, χάθηκαν τα δάση;

«“Ροζ” συλλήψεις στη Ζάκυνθο. Αστυνομικοί πραγματοποίησαν επιχείρηση σε δύο καταστήματα στριπ-σόου στον Λαγανά, που είχαν μεταβληθεί σε χώρους οργίων. Συνολικά συνελήφθησαν 21 άτομα»
-από το Έθνος

Μεταξύ των συλληφθέντων και ο Σιορ Διονύσιος του γνωστού θεάτρου σκιών. Μόμολο τσι κολάσεως, ψυχή τσι ψυχής μου.

Σχέδιο 30 Ιουλίου

[Η στήλη που γράφω κάθε Τρίτη στον Ανεξάρτητο]

Με αίσθημα ευθύνης, έχω καταστρώσει ένα λεπτομερές, βήμα προς βήμα, σχέδιο ολοκληρωτικού και αδικαιολόγητου πανικού.

«Στην σεισμοπαθή Ελλάδα, το πρόβλημα δεν είναι οι σεισμοί όσο η περί σεισμών φιλολογία από τους καθ’ έξιν σεισμολογούντες, επιστήμονες και μη . Η μομφή αυτή δεν στρέφεται εναντίον των Ελλήνων ερευνητών. Αναφέρεται στην θεσμική διάσταση του ζητήματος: Στην στάση της πολιτείας αλλά και των επιστημόνων ως διοικητικών λειτουργών και κοινωνικών ταγών.»
–Ηλίας Μπεριάτος

Τις 30 Ιουλίου μάλλον δεν θα συμβεί τίποτα. Αυτό όμως δεν είναι λόγος για να μην πανικοβληθούμε. Μπορεί η τοπική οικονομία να έχει υποστεί μια καθόλα απαράδεκτη ζημιά, αυτό όμως που προέχει είναι να προασπίσουμε την αξιοπιστία των αθηναϊκών μέσων μαζικής τρομολαγνείας, και συγκεκριμένα του Antenna.
Με αίσθημα ευθύνης, έχω καταστρώσει ένα λεπτομερές, βήμα προς βήμα, σχέδιο ολοκληρωτικού και αδικαιολόγητου πανικού.

Καταρχήν όλοι με ηρεμία και συγκαταβατικότητα θα περιμένουμε μέχρι τις 11:30 το βράδι την Τετάρτη 30 Ιουλίου. Εάν δεν έχει συμβεί τίποτα μέχρι αυτή την ώρα το σχέδιο έχει ως εξής:

11:31 Επίσημη έναρξη του σεισμού

11:32 Κεφάλλονίτες έξαλλοι βγαίνουν στους δρόμους και τραβώντας τα μαλλιά τους φωνάζουν «Που είναι το κράτος», «Που είναι το κράτος» με μια ισχυρή δόση αγανάκτησης.

11:35 Όλες οι μητέρες που έχουν μωρά θα πρέπει να τα ξυπνήσουν απότομα. Ως γνωστόν τα μωρά αν ξυπνήσουν απότομα σκούζουν μέχρι αηδίας. Ο εκκωφαντικός θόρυβος θα αποτελέσει αδιάψευστη μαρτυρία για τα ΜΜΕ ότι πράγματι έγινε σεισμός.

11:45 Επειδή σεισμός χωρίς πολιτικές δηλώσεις δεν γίνεται, την ώρα αυτή, ο βουλευτής μας, κ. Παρίσης, θα βγει και θα καταγγείλει τα ξένα κέντρα αποφάσεων που προκάλεσαν αυτή την φυσική καταστροφή.

11:55 Αν δείτε τηλεοπτικές κάμερες να κινούνται προς την δική σας κατεύθυνση, δώστε ένα ελαφρό πηδηματάκι στον βηματισμό σας. Αυτό θα τους πείσει για την ύπαρξη μετασεισμών.

12:10 Ο κ. Νομάρχης θα κάνει και αυτός δηλώσεις. Θα καταγγείλει τον βουλευτή για προσπάθεια αποπροσανατολισμού. Την ευθύνη για το σεισμό θα την ρίξει στην κυβέρνηση Καραμανλή, η οποία εντελώς ανεύθυνα δεν πήρε τα κατάλληλα μέτρα για τη σωστή διαρρύθμιση των τεκτονικών πλακών κατά την περίοδο της κοσμογονίας.

12:15 Θα κάνει δηλώσεις και η δήμαρχος Παλικής, κ. Αλεξανδροπούλου, αλλά κανείς δεν θα δώσει σημασία οπότε το προσπερνώ.

12:33 Θα χρειαστούμε μερικά θαύματα. Σε όσους το επώνυμο τους αρχίζει από Ζ θα πρέπει αυτή την ώρα να δηλώνουν ποικιλοτρόπως στα ΜΜΕ ότι σώθηκαν ως εκ θαύματος. Σημείωση: Από αυτή την οδηγία εξαιρούνται οι κάτοικοι των Βαλσαμάτων. Στα Βαλσαμάτα ποτέ δεν γίνονται θαύματα. Στην συγκεκριμένη περιοχή δεν υπάρχει αλισβερίσι θεού και ανθρώπου.

12:49 Θα κάνουν δηλώσεις και οι τοπικοί εκπρόσωποι του ΛΑΟΣ, που θα ρίξουν τις ευθύνες στο πολυάριθμο αλβανικό στοιχείο.

Πέμπτη πρωί

11:00 Στον Ιερό Μητροπολιτικό ναό Αργοστολίου, τελείται δοξολογία χοροστατούντως του Μητροπολίτη Σπυρίδωνα, υμνώντας την υπεύθυνη, άμεση και έγκυρη ενημέρωση που παρέχουν τα αθηναϊκά μέσα μαζικής τρομολαγνείας, και συγκεκριμένα ο Antenna.

«Απαγωγές τουριστών ζητά από τα μέλη της η Αλ Κάιντα»
-από την Καθημερινή

Θα έχουν ξεμείνει από συνάλλαγμα

«Ψάχνουν λύσεις για τα σκουπίδια»
-από την Καθημερινή

Ποια ακριβώς; Της πρωινής, απογευματινής ή βραδινής ζώνης;

«Τοξικομανής λιθοβολήθηκε μέχρι θανάτου επειδή είχε κλέψει 250 γρ. Ηρωΐνης»
-από το skai.gr

Είναι δυστύχημα που γεγονότα όπως αυτός ο φόνος από λιθοβολισμό, χρησιμεύουν για να καταδείξουν για άλλη μια θλιβερή φορά ότι η αστυνόμευση είναι προς όφελος της κοινωνίας και κυρίως των πιο αδύναμων μελών της. Σύμφωνα με την Καθημερινή «Από τις αρχές του χρόνου έχουν σημειωθεί 64 ανθρωποκτονίες, ενώ το πρώτο εξάμηνο του έτους ο αριθμός των κλοπών και των διαρρήξεων στην Αττική εκτινάχθηκε από τις 15.000, στις 19.000. Εκείνο που ωστόσο ανησυχεί ιδιαίτερα την ΕΛ.ΑΣ. είναι το ότι παρατηρείται «ποιοτική αναβάθμιση» των κακοποιών.»

Η αστυνόμευση και η τιμωρία του εγκλήματος έχει συνδεθεί με το λεγόμενο αστυνομικό κράτος της δεξιάς. Σήμερα, πληρώνοντας αμαρτίες άλλων εποχών, έχουμε αφήσει την κατάσταση εκτός ελέγχου. Επίσης δεν μας επιτρέπετε να λέμε ορισμένες βασικές αλήθειες: ότι θα πρέπει να αυξηθεί η αστυνόμευση, ότι θα πρέπει να αυξηθούν οι ποινές για μια σειρά από αδικήματα, ότι η αύξηση της εγκληματικότητας σχετίζεται και με την λαθρομετανάστευση και τέλος ότι θα πρέπει να χτιστούν περισσότερες φυλακές.
Και φυσικά κάτι που είναι ταμπού και δεν επιτρέπετε να το αναφέρουμε καθόλου: την επαναφορά της θανατικής ποινής.

«Η Αριστερά δεν παραιτείται ποτέ»
-από το Βήμα

Ειδικά σε περιοχές όπως Κούβα, Βόρεια Κορέα και Εξάρχεια.

«Δεν μπορώ να αποδείξω ότι δεν είμαι ελέφαντας.»
-Τάσος Μαντέλης

Ελέφαντας όχι. Αλεπού μήπως;

«Γνώρισε την επιβίωση στην πιο άγρια μορφή της, τρώγοντας νεκρούς συντρόφους του μετά το αεροπορικό δυστύχημα στη Λατινική Αμερική που συγκλόνισε τον κόσμο το 1972. Ο ανθρωποφάγος των Άνδεων δίνει μαθήματα ζωής.»
-από το Πρώτο Θέμα

Μάθημα Πρώτο: Ο καλός ο μύλος όλα τα αλέθει.

Το Μεγάλο Όχι του άλλου Μεταξά

[Η στήλη που γράφω κάθε Τρίτη στον Ανεξάρτητο]


Η παραίτηση Μεταξά μας φέρνει όλους προ των ευθυνών μας. Γιατί για πολλά από αυτά συμβαίνουν έχουμε και εμείς ευθύνη. Είναι οι πολλοί, συχνά καθημερινοί, συμβιβασμοί μας με μια άθλια πραγματικότητα που διαιωνίζουν την παρακμή. Είναι δικός μας ο συμβιβασμός να βλέπουμε να καταστρέφεται το φυσικό (Αίνος) και πολιτισμικό (Γεφυρα Δεβοσέτου) περιβάλλον και να αποδεχόμαστε αυτή την καταστροφή ως αναπόφευκτη.


«Ο μη εντοπισμός, σύλληψη και απόδοση στην δικαιοσύνη των ενόχων που κατέκαψαν την Ν.Α Κεφαλληνία με υποχρεώνει να τηρήσω τον λόγο των δηλώσεών μου και να αναλάβω τις ευθύνες που μου αναλογούν αποδεχόμενος την μειωτική για τον Δήμο μου και τον πολιτισμό μας παραδοχή ότι οι εμπρηστές είναι μέλη της τοπικής μας κοινωνίας.»
-Μάκης Μεταξάς

Την προηγούμενη εβδομάδα είχαμε την δημοσιοποίηση δυο πολύ διαφορετικών πολιτικών συμπεριφορών. Από την μια ο Νομάρχης Κεφαλλονιάς, κ. Διονύσης Γεωργάτος, που με δηλώσεις του έδειξε για άλλη μια φορά την υποστήριξη του για την μονοδρόμηση του ιστορικού μνημείου της γέφυρας Δεβοσέτου. Ήταν μια άλλη κίνηση συμβιβασμού με τον χειρότερο μας ευατό. Αυτό το ευατό που το θεωρεί λογικό να θέτουμε σε κίνδυνο ένα ιστορικό μνημείο για να μην μπαίνουμε στο μεγάλο κόπο να κάνουμε το γύρο του Κούταβου.

Φαίνεται ότι ο Νομάρχης κάθισε και μέτρησε τα πολιτικά κουκιά και στην καταμέτρηση χαμένη βγαίνει η γέφυρα. Ίσως όμως να σκέφτηκε - σε μια στιγμή ταπεινότητας - ότι η πολιτική του καριέρα θα είναι πολυτιμότερο για τον τόπο μνημείο. Επομένως η γέφυρα Δεβοσέτου είναι μια απαραίτητη θυσία για το κτίσιμο του νέου μνημείου: πολιτική καριέρα Διονύση Γεωργάτου.

Από την άλλη έχουμε την παραίτηση του Δημάρχου Ελειού Πρόννων, Μάκη Μεταξά. Στην δήλωση παραίτησης διαβάζουμε: «Αυτόν τον μήνα συμπληρώνεται ένας χρόνος από την μεγάλη καταστροφή που υπέστη ο Δήμος μου από τις εγκληματικές ενέργειες των αυτοχθόνων εμπρηστών. Ειλικρινά δεν μπορώ να συμβιβαστώ με την ιδέα ότι αυτοί που πυροβόλησαν και σκότωσαν τα άγρια άλογα του Αίνου, αυτοί που δεν δίστασαν τα τελευταία χρόνια να βάλουν φωτιά ακόμη και μέσα στον πυρήνα του Εθνικού δρυμού του Αίνου, αυτοί που συστηματικά και κατ’ εξακολούθηση επί δεκαετίες κατακαίουν κάθε καλοκαίρι την Ν.Α Κεφαλληνία και την περιφερειακή ζώνη του Αίνου παραμένουν ατιμώρητοι και ελεύθεροι.»

Ο ποιητής λέει ότι «Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα/που πρέπει το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο το Όχι/ να πούνε.» Ο Μάκης Μεταξάς επέλεξε να πει το δικό του όχι. Έχουμε συνηθίσει από τους πολιτικούς μας να μας κολακεύουν. Πάντοτε μας λένε φταίει κάποιος άλλος για ότι κακό συμβαίνει. Η κακή μας τύχη, οι αρμόδιοι, τα ξένα κέντρα αποφάσεων. Μας λείπουν αρκετά αλλά ποτέ δεν έχουμε έλλειψη σε αποδιοπομπαίους τράγους. Ο Μάκης Μεταξάς επέλεξε να μην μας κολακεύσει.

Η παραίτηση Μεταξά μας φέρνει όλους προ των ευθυνών μας. Γιατί για πολλά από αυτά συμβαίνουν έχουμε και εμείς ευθύνη. Είναι οι πολλοί, συχνά καθημερινοί, συμβιβασμοί μας με μια άθλια πραγματικότητα που διαιωνίζουν την παρακμή. Είναι δικός μας ο συμβιβασμός να βλέπουμε να καταστρέφεται το φυσικό (Αίνος) και πολιτισμικό (Γεφυρα Δεβοσέτου) περιβάλλον και να αποδεχόμαστε αυτή την καταστροφή ως αναπόφευκτη.

Τίποτα δεν είναι αναπόφευκτο, αλλά και τίποτα δεν είναι πιο σίγουρο από την δική μας, προσωπική, απάθεια. Μην ψάχνουμε την αιτία του κακού σε ξένα και σκοτεινά κέντρα αποφάσεων. Το λάθος είναι τοπικής προελεύσεως και λέγετε απάθεια και συμβιβασμός.
Ίσως τα πράγματα να ήταν καλύτερα αν καθένας από εμάς έλεγε και έπραττε το όχι που του αναλογεί.

«Μεγάλη φυτεία χασίς στη Μεσσηνία»
-από τον Ελεύθερο Τύπο

Στις αναδασώσεις πάμε καλά.

«Αίτηση για να στελεχώσουν το Σώμα Ευρωπαίων Αστροναυτών κατέθεσαν 159 Έλληνες»
-από City Press

Τώρα θα αρχίσει το διπλοπαρκάρισμα διαστημοπλοίων στην Σελήνη.

«Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ άτολμοι ενώπιον της διαφθοράς»
-από την Καθημερινή

Η Ν.Δ. ήρθε στην εξουσία κάνοντας το ζήτημα της διαφθοράς ένα από τα πιο σημαντικά θέματα. Όταν όμως κατέλαβε την εξουσία δεν βρήκε κανέναν να στείλει στον εισαγγελέα. Αυτό μπορεί να σημαίνει δυο πράγματα: Δεν υπήρχε διαφθορά και η όλη φασαρία έγινε για το τίποτα, ή η άλλη εξήγηση – προτιμότερη ακόμα και από ελαφρώς σκεπτόμενα όντα – ότι απλά συμβιβάστηκε με την υπάρχουσα άθλια κατάσταση.

Ίσως θα ήταν συγχωρηταίο να μην τιμωρήσει την διαφθορά των προηγούμενων αν πράγματι προχωρούσε σε τομές που θα μείωναν σημαντικά τις ευκαιρίες για διαφθορά. Κάτι τέτοιο θα σήμαινε την σημαντική μείωση του κράτους και περιορισμό του παρεμβατισμού. Όλα αυτά όμως θεωρούνται από τον κομματικό μηχανισμό λάφυρα του νικητή των εκλογών. Προνόμια και εξουσίες που μοιράζονται όπως πάντα μοιράζονται σε ανατολικά δεσποτάτα.

Όσο υπάρχουν μεγάλες επιχειρήσεις με μεγάλες προμήθειες που ελέγχονται από άτομα που δεν τους ανήκουν (πολιτικοί και συνδικαλιστές), είναι φυσικό να υπάρχει και η διαφθορά τέτοιου είδους και μεγέθους.

«Στο ΚΚΕ θα συζητήσουν για την πτώση του «υπαρκτού» Σοσιαλισμού»
-από το Βήμα

Μα έχουν περάσει μόλις 19 χρόνια μετά από την πτώση, γιατί δεν αφήνουν το θέμα να καταλαγιάσει λίγο;

«Σύγκρουση ελικοπτέρου με… βυτιοφόρο»
-από το Πρώτο Θέμα

Όταν λένε ότι το πετρέλαιο έχει φτάσει στα ύψη, κυριολεκτούν.

«Ένας υποψήφιος οδηγός, στην Μεγάλη Βρετανία, κατά την διάρκεια του τεστ οδήγησης κατάφερε να τρακάρει αλλά πέρασε και πήρε το δίπλωμα!»
-από το Έθνος

Κόβεσαι μόνο αν το ατύχημα είναι θανατηφόρο. High Standards.

ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Παρακάτω ακολουθεί διάλογος για την μετανάστευση στην Ελλάδα. Πρώτα οι σκέψεις του Νίκου Χαραλάμπους και μετά η δική μου απάντηση ακριβώς μετά το δικό του κείμενο.


Προσχέδιο αναλυτικών Θέσεων για την μετανάστευση και την πολυπολιτισμικότητα.
Νίκος Χαραλάμπους

Αυτο που ήταν μια χώρα πριν 50 χρόνια, είναι ολόκληρος ο πλανήτης σήμερα.

Οι πλούσιες χώρες, γίνονται τόπος προορισμού απο κατοίκους φτωχών χωρών οι πόλεις γίνονται τόπος προορισμού των κατοίκων της επαρχίας.
Η ανάγκη για μιά καλύτερη ζωή, για ένα αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο, σε μία εποχή που εικόνες ταξιδευουν μέσα σε ώρες δεν μπορεί να καμφθεί. Ειτε το επιθυμούμε, είτε όχι, η μετάναστες θα έρχονται με τον έναν τρόπο ή τον άλλο

Οι πλούσιες χώρες θα πρέπει πλεόν να διαχειριστούν την έισοδο των μετάναστων. Όσες φορές έχουν εφαρμοσθεί αυστηρά μέτρα και περιορισμοί κατα της μετανάστευσης , οι μετανάστες έχουν 'οδηγηθεί' στις 'αγκαλιές' των λαθρεμπόρων του υποκόσμου και σε τραγικές καταστάσεις, απο τον θάνατο, ως στην σκλαβιά και στην πορνεία.

Τα αυστηρά μέτρα μπορεί να ελλατώνουν την μετανάστευσή αλλά καθιστούν την λαθρομετανάστευση ανεξέλεγκτη. Οι μετανάστες που κάποιες φορές μπορεί να μεταφέρουν και αρρώστιες, περνάνε στην χώρα χωρίς κανέναν έλεγχο και καμία καταγραφή του κινδύνου.

Οι μετανάστες φέρνουν την δική τους κουλτούρα, τα δικά τους ήθη και τα δικά τους έθιμα. Η πολυπολιτισμικότητα είναι ένα φαινομενο για το οποίο σε πολλές χώρες υπάρχει έντονος προβληματισμός. Οι υποστηρικτές του προβάλλουν την θετική επιρροή των μεταναστών στην οικονομία, στο να κρατούνται οι τιμές προιόντων και εργασίας σε χαμηλά επίπεδα και στον εμπλουτισμό της πολιτιστικής ζωής. Αυτοί που εναντιόνωνται στο φαινόμενο αναδυκνείουν τον ανταγωνισμό μεταξύ των μεταναστών και των μη προνομιούχων πολιτών, (πχ ανειδίκευτων εργατών), την αλλοίωση των χαρακτηριστικών και των αξιών της χώρας που δέχεται μετανάστες, την αυξηση της εγκληματικότητας, την δυσκολία των κοινωνικών υπηρεσιών να ανταπεξέλθουν στον αυξημένο αριθμό πληθυσμού, ακόμα και την πιθανότητα αυξησης της τρομοκρατίας απο την μία αλλά και την ανοδο ακροδεξιών τάσεων απο την άλλη.

Η Φιλελευθερη Συμμαχία υποστηρίζει επι της αρχής την ελεύθερη διακίνηση αγαθών και ανθρώπων στον τόπο της επιλογής τους. Πέρα απο την βασική αρχή υπάρχει πλειάδα λεπτομερειών που θα πρέπει να εξεταστούν και να διατυπωθούν γι'αυτα προτάσεις. Προτάσεις που μέσα στο φιλελευθερο πλαίσιο, θα μειώσουν ή εξαλείψουν τις αρνητικές επιπτώσεις και φαινόμενα, και θα επωφεληθούν στο μέγιστο και απο την μετανάστευση και απο την πολυπολιτισμικότητα.


Η φιλελευθερη Συμμαχία καταθέτει αυτές τις προτάσεις για συζήτηση πανω στο ιδιαιτερα ευαίσθητο θέμα της μετανάστευσης και της πολυπολιτισμικότητας.

Εισοδος στην Χώρα

Η μετανάστευση στην Ελλάδα θα πρέπει να είναι σχετικά εύκολη. Θα πρέπει όσο το δυνατόν πιό ευκολα να δίνονται άδειες παραμονής στην Ελλάδα αρχικά για ένα χρόνο. Οι αιτήσεις θα πρέπει όσο το δυνατόν πιό εύκολα να διαικπεραιονονται στον τόπο καταγωγής απο τις κατα τόπους Ελληνικές πρεσβείες και προξενία. Με αυτό τον τρόπο θα δωθεί ένα χτύπημα στην λαθρομετανάστευση, αφού όπως προαναφέρθηκε οι αυστηροί περιορισμοί αναγκάζουν τους υποψήφιους μετανάστες να στραφούν σε άνθρωπους του υποκόσμου που θα τους εκμεταλευθούν με τους πιό αισχρούς τρόπους προκειμένου να τους περάσουν στην χώρα της επιλογής τους

Η αρχική μονοετής αδεια παραμονής θα μπορεί να ανανεωθεί για τρία χρόνια, αν ο μετανάστης του οποίου τα στοιχεία έχουν καταγραφεί μόνο αν αποδειχθεί οτι ο μετανάστης έχει βρεί δουλειά.
Απο την στιγμή που ο μετανάστης έχει αποκτήσει την τριετή άδεια παραμονής θα μπορεί να φέρει τους συγγενείς πρώτου βαθμού στην χώρα (γονείς-σύζηγο-παιδιά).

Οι μετακινήσεις του μετανάστη με αδεια παραμονής θα πρέπει να είναι ελεύθερες. Εχει αναφερθεί οτι όταν μπαινουν περιορισμοί στην μετανάστευση, οι μετανάστες που μπαίνουν στην χώρα λαθραία διστάζουν να επιστρέψουν στις χώρες τους γιατι φοβούνται οτι δεν θα μπορέσουν να ξαναφύγουν. Ετσι μένουν για πάντα στην χώρα προορισμού. Εαν βρεθούν άνεργοι μπορεί να μην έχουν άλλη επιλογή απο το να καταφύγουν στην εγκληματικότητα, (αντι να γυρίσουν στην χώρα τους με την προοπτική να επιστρέψουν στην Ελλάδα οταν μπορούν να ξαναβρούν δουλειά).
Εαν ο μετανάστης γνωρίζει οτι μπορεί να επιστρέψει ευκολα στην Ελλάδα, θα του είναι πιό ευκολο για ένα διάστημα να επιστρέψουν και να μείνουν για μεγάλο διάστημα και στην πατρίδα τους.

Απο τα μοντέλα πολυπολιτισμικότητας που ακολουθήθηκαν, το πιό επιτυχημένο είναι αυτό της ενταξης των μεταναστών και των οικογενειών τους μέσα στον κοινωνικό ιστό της χώρας.
Η περιθωριοποίηση αλλά και η απόλυτη ελευθερία, έχει οδηγήσει σε γκετοποιήσεις κοινοτήτων που κατα περιόδους εχει δημιουργήσει ευρύτερα προβλήματα δημόσιας τάξης μέχρι και αυξημένο κίνδυνο για τρομοκρατικές ενέργειες.

Παρα το γεγονός οτι κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος οτι οι προσπάθειες ενταξης θα πετύχουν, το θέμα δεν μπορεί να εγκαταλειφθεί εντελώς στην τύχη. Τα προβλήματα που έχουν εμφανισθεί κατα καιρούς στην Ευρώπη και στην Αμερική υποδυκνείουν ότι πρέπει να υπάρχει ένας δρόμος προς στην αποκτηση υπηκοότητας και ενταξής.
Τα προβλήματα δεν είναι γενικευμένα αλλα σπάνια και έντονα. Η αιτία τους ομως κρύβεται σε αποτυχίες των στρατηγικών ενταξης ή στην ελλειψή τους.

Εχει παρατηρρθεί οτι η εργασία και η απόκτηση σπιτιου ενισχύουν την ενταξιακή πορεία των μεταναστών και αυτή πρέπει να ενθαρύνεται όχι όμως σαν την μορφή θετικής διάκρισης αλλά ώς στόχος για τις κοινότητες των μεταναστών.


Διαμονή-Ενταξη-Ελληνική Υπηκοότητα

Το ότι ένας μετανάστης ζεί και εργάζεται στην χώρα δεν σημαίνει οτι απολαμβάνει τα
ίδια δικαιώματα με τους Έλληνες πολίτες Φυσικά και τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα,
της ζωής, της ελευθερίας, της ελευθερίας της έκφρασης, θα πρέπει να προστατευονται σε οποιονδήποτε βρίσκεται στην ελληνική επικράτεια ανεξάρτητα απο το αν είναι ελληνας πολιτής, μετανάστης ή επισκέπτης.

Όμως ο Ελληνας πολίτης θα πρέπει να έχει διακριτά προνόμια. Αυτά είναι:
Το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα (και η ελάχιστη εγγυημένη συνταξη), η ψήφος στις βουλευτικές εκλογές και η πλήρης αξία του κουπονιού εκπαίδευσης, όπως και οι ασφαλιστικές εισφορές του κράτους στους ατομικούς λογαριασμούς υγείας και ασφάλισης. Ο απόλυτος εξισωτισμός των πολιτών μιας χώρας με τους μετανάστες είναι κάτι που δεν το ζητούν ούτε κάν οι μετανάστες. Δίνει επιχειρήματα σε περιθωριακές εθνικιστικές και ακροδεξιές ομάδες, εναντίον της μετανάστευσης και της ελευθερίας γενικότερα, και δημιουργεί αντίδραση απο τους πολίτες της χώρας υποδοχής που μένουν στην χώρα για όλη τους την ζωή, αφού βλέπουν αρτι αφηχθέντες μετανάστες να απολαμβάνουν τα ίδια προνόμια.

Για να αποκτήσει κάποιός Ελληνική Υπηκοότητα, θα πρέπει να ζεί και εργάζεται στην Ελλάδα, να έχει λευκό ποινικό μητρώο στην Ελλάδα και να δώσει εξετάσεις στην Ελληνική γλώσσα, στην Ελληνική Ιστορία και σε αλλα πολιτικα και πολιτισμικα θέματα της Ελληνικής επικαιρότητας.
Οι εξετάσεις αυτές θα πρέπει να αποτελέσουν θεσμό αδιάβλητο και να αντιμετωπιστεί με την υψιστη σοβαρότητα, απο όλους τους ενδιαφερομενους. Οι εξετάσεις για την απόκτηση ελληνικής υπηκοότητας, θα πρέπει να έχει την ίδια βαρύτητα με τις Πανελλήνιες Εξετάσεις.

Χρονικό όριο για να πάρει κάποιος μετανάστης μέρος στις εξετάσεις, δεν θα πρέπει να υπάρχει. Ακόμα και μήνες απο την είσοδο στην χώρα θα πρέπει ο μετανάστης να μπορεί να εξεταστεί. Δεν έχει νόημα ένας ομογενής ή ελληνομαθής (πχ καθηγητής ελληνικών ή αρχαιοελληνικών σε ξένη χώρα) να περιμένει καποιο χρονικο διάστημα. Δεν θα πρέπει να υπάρχει όριο στις φορές στις οποίες μπορεί κάποιός να πάρει μέρος στις εξετάσεις.
Ισως σαν αντικίνητρο στο να παίρνει καποιος μέρος στις εξετάσεις χωρίς να είναι κατάλληλα προετοιμασμένος, να χρειαστεί να πληρώνει ένα μικρό χρηματικό αντίτιμο μετα την δευτερη ή την τρίτη φορά που παίρνει μέρος, το οποίο θα πρέπει να καλύψει το κόστος της συμμετοχής του στις εξετάσεις.

Η φιλελεύθερη συμμαχία προκειμένου να αντιμετωπίσει και κάποια κρούσματα διαφθοράς δεν αποκλείει την συζήτηση να 'εξαγορασθεί' η Ελληνική υπηκοότητα ενός ποσού όμως που θα υπερβαίνει τις απολαβές που θα έχουν οι Ελληνές πολίτες. Ενα τέτοιο ποσό θα μπορούσε να είναι πχ 100,000 ευρώ, και ίσως αυτό προσελκύσει καποιους με υψιλά εισοδήματα να πολιτογραφηθούν Ελληνες.

Οι μετανάστες θα μπορούν να ψηφίζουν στις δημοτικές εκλογές μόνο εφ'οσον πληρώνουν δημοτικά τέλη και ίσως με άλλες παραμέτρους. Πχ αν έχει ιδιοκτητο σπίτι, ή αν μένει στον Δήμο για 5 χρόνια. Τα κριτήρια ψήφου των μεταναστών στις εκλογές των ΟΤΑ είναι ανοικτά προς συζήτηση.

Θα πρέπει να δίνεται η δυνατότητα στην Ελληνική δικαιοσύνη να διακόπτει αδειες παραμονής και ακόμα και να απελαύνει μετανάστες που έχουν διαπράξει αδικήματα.

Καμία πολιτιστική παράδοση των μεταναστών, θρησκευτικός κανόνας, ή έθιμο, που έρχεται σε αντίθεση με το Ελληνικό συνταγμα και τους νόμους δεν θα γίνει αποδεκτή.
Εγκλήματα 'τιμής', επιβολή γάμου, 'διακρισεις απέναντι στις γυναίκες, περιθωριοποίηση και βία εναντίον των ομοφυλλόφυλων, δεν θα γίνουν αποδεκτές, μόνο επείδη είναι εμπεδωμένα στην κουλτούρα άλλων χωρών ή λαών.

Πολιτιστικές παραδόσεις, θρησκευτικοί κανόνες, ή έθιμα που δεν παραβαίνουν τους ελληνικούς νόμους θα μπορούν να εξασκούνται ελεύθερα και η ελευθερη εξασκησή τους θα πρέπει να προστατευεται κάτω απο το δικαίωμα της ελευθερίας της έκφρασης.

Για πολιτιστικές παραδόσεις, θρησκευτικοί κανόνες ή έθιμα που η εφαρμογή τους μπορεί να κοστίσει οικονομικά στους ΟΤΑ ή στο Ελληνικό κράτος, το κόστος θα βαρύνει αποκλειστικά την κοινότητα που διοργανώνει την εκδήλωση.

Πολιτιστικές παραδόσεις, θρησκευτικοί κανόνες ή έθιμα που η εφαρμογή τους μπορεί να θέσει σε κίνδυνο αποκλειστικά και μόνο την ζωή ή την σωματική ακεραιότητα του μετανάστη (πχ Σιχ που δεν θέλουν να φορούν κράνος αλλά θέλουν να φορούν τουρμπάνι), μπορεί να επιτρεπονται κατα περίπτωση.

Οι μετανάστες θα μπορούν να ζούν όσο το δυνατό ελευθερα αλλά στα πλαίσια που ορίζει αυστηρά το Ελληνικό Συνταγμα.

Παιδιά μεταναστών

Στις ανεπτυγμένες χώρες η δεύτερη γενιά μεταναστών έχει δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα απο την πρώτη. Ενώ η πρώτη γενιά μεταναστών έχει σχέση με την χώρα καταγωγής (γλώσσα, κύκλο φίλων), η δευτερη γενιά μεταναστών μπορεί να βρεθεί μετέωρη ανάμεσα σε μια χώρα καταγωγής που δεν εχουν γνωρίσει ποτέ και σε μια χώρα διαβίωσης που τους βλέπει σαν κάτι διαφορετικό. Χρειάζεται ιδιαίτερη προσπάθεια για την ένταξη της δευτερης γενιάς μεταναστών στην κοινωνία. Το σχολείο και η εκπαίδευση είναι το κλειδί για την αποφυγή προβλημάτων στο μέλλον.

Τα παιδιά των μεταναστών είναι εν δυνάμει έλληνες πολίτες και έλληνες στην συνείδηση. Ειναι προς όφελος της ελληνικής κοινωνίας τα παιδιά των μεταναστών να λαμβάνουν τις υπηρεσίες της Παιδείας και της Υγείας. Τα παιδιά των μεταναστών έως την ηλικία των 18 θα πρέπει να έχουν δωρεάν υγειονομική περιθαλψη και παιδεία.

Η παροχή αυτή θα οδηγήσει στην αυξηση στις ανάγκες Παιδείας και Υγείας απο τον αριθμό των μεταναστών. Η αύξηση αυτή θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με άνοιγμα στις δυνάμεις τις αγοράς. Μόνο οι δυνάμεις της αγοράς χωρίς κρατικούς περιορισμούς και στρεβλώσεις μπορούν να ανταπεξέθουν αποδοτικά στην ανοδο της ζήτησης. Το κράτος απο μόνο του δεν θα μπορεσει να ανταπεξέλθει

Κάθε παιδί που γενιέται στην Ελληνική επικράτεια θεωρείται έλληνας πολίτης αρκεί να μείνει στην χώρα και να πάει σε ελληνικό σχολείο έως τα 12 έτη του. Με αυτό το μέτρο αποθαρρύνεται οποιοσδήποτε επισκεφτεί την Ελλάδα για την γέννηση του παιδιού του και μόνο. Εαν θελήσει να πάει σε σχολείο μεταναστών τότε θα πρέπει να περάσει τις εξετάσεις στο ελληνικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα. (γλώσσα, ιστορία, αγωγή του πολίτη). Από τις εξετάσεις, και την απόδοση στο ελληνικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα θα εξαρτηθεί το πόσο γρήγροα θα μπορέσει να αποκτήσει την ελληνική υπηκοότητα ενας μαθητής.

Το ανοιγμα στις δυνάμεις της αγοράς σε συνδυασμό με το αίτημα για ελεύθερη επιλογή εκπαιδευτικόυ προγράμματος θα φέρει αναπόφευκτα και την δημιουργία σχολείων 'μειονοτικών', θρησκευτικών, ή εθνικών (ξενόγλωσσων) και άλλων.
Ειναι αναγκαίο η ελεύθερη επιλογή του εκπαιδευτικού προγράμματος να ενταχθεί στην συνολική στρατηγική ενταξής των μεταναστών.

Η διδασκαλία της Ελληνικής γλώσσας της Ελληνικής Ιστορίας και της Ελληνικής Πολιτείας θα είναι υποχρεωτική για κάθε σχολείο.
Τουλάχιστον το 1/3 των διδακτικών ωρών θα διδάσκεται στα Ελληνικά και πανω στις προαναφερθείσες ενότητες, που ορίζονται σαν το 'ελληνικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα'.
Το Υπουργείο Παιδείας θα ελεγχει την τήρηση και την ποιότητα του ελληνικού εκπαιδευτικού προγράμματος.

Η ύπαρξη σχολείων που δεν διδάσκουν το ελληνικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα, αλλά που οι μαθητές του δεν θα μπορούν να αποκτήσουν ελληνική υπηκοότητα παρα μόνο μετά απο τα 18 τους χρόνια και αφού δώσουν εξετάσεις, μπορεί να συζητηθεί.

Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ

1) Που θα βρεις τα χρήματα να την πληρώσεις; Αντίθετα με το ότι πιστεύουμε οι μετανάστες στοιχίζουν πάρα πολλά χρήματα στον φορολογούμενο. Στις ΗΠΑ όπου το κράτος πρόνοιας είναι πολύ πιο περιορισμένο από ότι στην Ελλάδα και Ευρώπη, υπολογίζεται ότι η κατανάλωση δημόσιων αγαθών (υγεία, παιδεία κτλ) στοιχίζει για κάθε μετανάστη (παράνομο ή νόμιμο) γύρο στα $30000 δολάρια ετησίως μείον εισφορές σε φόρους $9000, όποτε οι φορολογούμενοι καλούνται να πληρώσουν $21000 ετησίως.
Για αυτό το λόγο είχε πει ο Μίλτον Φριντμαν ότι ελεύθερη μετανάστευση με κράτος πρόνοιας δεν μπορεί ούτε και πρέπει να υπάρξει.
--Εσύ όμως που θα βρεις του πόρους από μια ήδη υπερχρεωμένη Ελλάδα για να φιλοξενείς του άπορους της οικουμένης;

2) Από που προκύπτει ότι οι Έλληνες έχουν υποχρέωση να γίνουν κράτος πρόνοιας για τις αποτυχημένες χώρες του κόσμου;

3) Τι θα έλεγες αν αυτόματα κάθε χρόνο ο αριθμός ατόμων με πολύ χαμηλή παραγωγικότητα και με τριτοκοσμική εκπαίδευσή τρίτης δημοτικού αυξανόταν κατά 100.000; Θα το θεωρούσες πρόοδο για την χώρα; Θα το θεωρούσες εφαλτήριο ευημερίας;
Η πολιτική σου όμως αυτό εγγυάτε.

4) Επειδή οι αποτυχημένες χώρες είναι δεκάδες και με δισεκατομμύρια κάτοικους, στο πόσο το υπολογίζεις να είναι οι μετανάστευση πληθυσμών; Πόσους μπορεί να αντέξει η Ελλάδα και η Ευρώπη η όπως λένε οι Αμερικάνοι the sky's the limit?

5) Νομίζεις οτι η πολιτική της ελεύθερης μετανάστευσης θα έδινε τα σωστά κίνητρα στις χώρες του τρίτου κόσμου για να κάνουν τις αλλαγές που πρέπει να κάνουν για να γίνουν πλουσιότερες;
Αν φυσικά κρίνουμε απο την ελληνική εμπειρία θα δούμε ότι απλά τα μεταναστευτικά ρεύματα προς Αμερική και Ευρώπη έδωσαν την ευκαιρία στην ελληνική πολιτική τάξη να ακολουθήσει την πεπατημένη.

6) Οι άνθρωποι δεν είναι εμπορεύματα. Μαζί τους φέρνουν τις παραδόσεις και τις κουλτούρες τους. Λες ότι θα πρέπει να σεβασθούν τους βασικούς κανόνες του δυτικού πολιτισμού, αλλά αυτό είναι μια ευχή. Στην Βρετανία σε μερικές περιοχές έχει επιβληθεί σαρία και όπως έγραψα στο άρθρο για την πολυπολιτισμικότητα γίνονται περί τις 3000 απαγωγές για γνωστούς θρησκευτικούς λόγους.
Είσαι αποφασισμένος να επιβάλεις και να διοικείς ένα αστυνομικό κράτος που θα προσπαθεί να κοντρολάρει τους φονταμενταλιστές;
Θα την θεωρούσες πρόοδο μια τέτοια εξέλιξη για την χώρα μας;
Αν νομίζεις οτι αυτά δεν είναι αναγκαία θα σου έλεγα ότι η ιστορία θα σε διαψεύσει. Λόγο της μετανάστευσης ο μεγάλος αδελφός θα χώνεται πάντου όσο περνάει ο καιρός όλο και περισσότερο -- και οι φυλετικές και θρησκευτικές συγκρούσεις θα αυξάνονται λόγο της στασιμότητας που παρουσιάζουν και θα συνεχίσουν να παρουσιάζουν οι ημισοσιαλιστικές οικονομίες της δύσης.

7) Λύσεις μπορεί να βρεθούν για τους τομείς της οικονομίας όπου παρουσιάζονται ελλείψεις εργατικού δυναμικού. Δες Don't Run for the Border

8) Για τις πολιτισμικές και πολιτικές επιπτώσεις της μετανάστευσης στην Ευρώπη δες It's the Demography, Stupid

Λόγια σε τιμή ευκαιρίας

[Η στήλη που γράφω κάθε Τρίτη στον Ανεξάρτητο]

Η ανακοίνωση του τοπικού ΚΚΕ δεν μας δίνει καμία πληροφορία που να δείχνει ότι η αστυνομία έκανε κάτι το μεμπτό. Η όλη διαδικασία που ακολούθησε ή αστυνομία ήταν διαδικασία ρουτίνας που αν δεν την ακολουθούσαν θα σήμαινε ότι δεν ξέρουν να κάνουν τη δουλειά τους.
Επομένως γεννάται το ερώτημα πιο είναι ο λόγος που εξέδωσε αυτή την ανακοίνωση το τοπικό ΚΚΕ. Από ότι φαίνεται οι σύντροφοι αισθάνονται υπεράνω του νόμου. Μάλλον οι κύριοί του ΚΚΕ έχουν ασυλία και μπορούν να επιλέγουν ποιους νόμους προτίθενται να ακολουθήσουν.

«Η Ν.Ε του ΚΚΕ Κεφ/νιάς – Ιθάκης και το αντίστοιχο Ν.Σ. της ΚΝΕ καταγγέλλουν την άνευ λόγου κλήση του μέλους της ΚΝΕ Μιχάλη Βεντούρα από το αστυνομικό τμήμα Ιθάκης με αφορμή το κλέψιμο ενός υπολογιστή από ένα εργαστήριο του Ε.Λ. Ιθάκης σε περίοδο κατάληψης του σχολείου τον Οκτώβρη του 2006.»
- Ν.Ε του ΚΚΕ Κεφ/νιάς – Ιθάκης

Η αξία των λόγων έχει πέσει δραματικά, ίσως πιο κάτω ακόμα και από το δολάριο.
Ο καθένας λέει ό,τι θέλει, όποτε το θέλει, έστω και αν αυτά που λέει δεν στοιχειοθετούνται. Η ανακοίνωση της Νομαρχιακής Επιτροπής του ΚΚΕ στην Κεφαλλονιά είναι ένα κλασσικό παράδειγμα.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση του ΚΚΕ, το μέλος της ΚΝΕ, Μιχάλης Βεντούρας, συμμετείχε, ή καλύτερα πρωτοστάτησε, στην κατάληψη του Ε. Λ. Ιθάκης. Κατά την διάρκεια αυτής της κατάληψης εκλάπη ένας ηλεκτρονικός υπολογιστής.

Η Νομαρχιακή Επιτροπή του ΚΚΕ υποστηρίζει ό,τι ο κ. Βεντούρας εκλήθην άνευ λόγου από την αστυνομία για αυτό το περιστατικό της κλοπής. Χαρακτηρίζει την κίνηση της αστυνομίας ως προσπάθεια τρομοκράτησης, μιας και η αστυνομία χειραγωγείται από τα δύο μεγάλα κόμματα.

Ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Η κίνηση της αστυνομίας ήταν καθόλα λογική. Στην διαλεύκανση του όποιου εγκλήματος είναι λογικό να αναζητήσει πληροφορίες από όποιους τυγχάνει να βρίσκονται στον τόπο ή να βρίσκονται γύρω από τον τόπο του εγκλήματος. Επειδή ο κ. Βεντούρας εκλήθην δεν σημαίνει ότι είναι ένοχος για το οτιδήποτε. Επίσης δεν είναι απαραίτητο να θεωρήσουμε ότι είναι καν ύποπτος. Μπορεί απλά να τον ήθελαν για να δώσει κάποιες πληροφορίες.

Η ανακοίνωση του τοπικού ΚΚΕ δεν μας δίνει καμία πληροφορία που να δείχνει ότι η αστυνομία έκανε κάτι το μεμπτό. Η όλη διαδικασία που ακολούθησε ή αστυνομία ήταν διαδικασία ρουτίνας που αν δεν την ακολουθούσαν θα σήμαινε ότι δεν ξέρουν να κάνουν τη δουλειά τους.

Επομένως γεννάται το ερώτημα πιο είναι ο λόγος που εξέδωσε αυτή την ανακοίνωση το τοπικό ΚΚΕ. Από ότι φαίνεται οι σύντροφοι αισθάνονται υπεράνω του νόμου. Μάλλον οι κύριοί του ΚΚΕ έχουν ασυλία και μπορούν να επιλέγουν ποιους νόμους προτίθενται να ακολουθήσουν.

Έχω ορισμένες ερωτήσεις για τους πρώην συντρόφους μου:

1) Είναι στην διακριτική ευχέρεια των μελών του ΚΚΕ να αποφασίζουν πότε θα ικανοποιούν νόμιμα αιτήματα των αρχών;

2) Με ποιο δικαίωμα κ. Βεντούρας καταλαμβάνει δημόσια κτίρια;

3) Δεν ήταν η κατάληψη στο Ε. Λ. Ιθάκης που έδωσε την ευκαιρία ώστε ο συγκεκριμένος χώρος να γίνει πλιάτσικο όπως λέει η ανακοίνωση σας;

4) Επειδή εγώ πιστεύω ότι ο κομμουνισμός είναι ένα βάρβαρο και ανελεύθερο σύστημα, αυτό μου δίνει μήπως το δικαίωμα να κάνω κατάληψη στα δικά σας γραφεία;

5) Αν έκανα κατάληψη στα δικά σας γραφεία θα καλούσατε την αστυνομία; Θα παίρνατε τον νόμο στα χέρια σας; ή θα περιμένατε πότε η αφεντιά μου θα βαρεθεί και θα φύγει;

6) Πρόσφατα η κ. Παπαρήγα επισκέφτηκε την Κούβα. Μήπως η υποστήριξη που παρέχετε σε εντελώς ανελεύθερα και αυταρχικά καθεστώτα εξηγεί και την αλαζονεία και αδιαφορία που επιδεικνύεται για τους βασικούς κανόνες της δημοκρατίας;

«Πρώτα κάθαρση, μετά εκλογές»
-Γιώργος Παπανδρέου

Ναι αλλά αν γίνει κάθαρση μετά πως θα επανδρωθούν τα ψηφοδέλτια;

«Απάντηση Λαλιώτη για Βίο: "Τυπικές οι σχέσεις μου με τον επιχειρηματία"»
-από skai.gr

Τυπικές όπως τις καταλαβαίνουν οι πολίτες, ή τυπικές όπως τις έχουν καταντήσει οι πολιτικοί;


«Πρόθυμοι να εργαστούν σε άλλη χώρα 9 στους 10 Έλληνες»
-απο την Καθημερινή

Όχι μόνο οι 9 στους 10 Έλληνες είναι πρόθυμοι να εργαστούν σε μια άλλη χώρα αλλά επίσης έχει ενδιαφέρον και ποιες είναι οι δυο πρώτες χώρες στις προτιμήσεις μας: Αμερική και Βρετανία. Είναι μια από τις μεγάλες μας αντιφάσεις ότι ενώ εσωτερικά είμαστε υπέρμαχοι του σοσιαλισμού οι προτιμήσεις μας για μετανάστευση είναι χώρες του λεγόμενου αδίστακτου και αδυσώπητου καπιταλισμού. Επίσης είμαστε όλοι υπέρ του κρατικού μονοπωλίου στην παιδεία αλλά πάλι η Βρετανία και η Αμερική της ιδιωτικής εκπαίδευσής είναι οι προορισμοί που επιλέγουμε για μια καλύτερη ανώτατη εκπαίδευση.

Κανένας δεν αναρωτιέται αφού νομίζουμε ότι ο σοσιαλισμός είναι καλός και ο καπιταλισμός του διαόλου, γιατί είμαστε εμείς που θέλουμε να πάμε εκεί και όχι αυτοί να θέλουν να έρθουν εδώ;

«Οι αρχαίοι Έλληνες προσπάθησαν να αναπτύξουν αντισεισμικές κατασκευές»
-από skai.gr

Μετά ήρθε η βυζαντινή αντιπαροχή και όλα πήγαν στράφι.

«Στις φλόγες πάλι το Πάτημα Βριλησσίων
-από City Press»


Οι αναδασώσεις πάντα χάνουν το δρόμο, οι πυρκαγιές συχνοί επισκέπτες.

«Σε αναμμένα κάρβουνα οι δανειολήπτες»
-από την Ελευθεροτυπία

Οι μόνοι δανειολήπτες που δεν έχουν πρόβλημα είναι οι αναστενάρηδες.

Η διαφθορά ως λαϊκό κεκτημένο

[Η στήλη που γράφω κάθε Τρίτη στον Ανεξάρτητο]


Την δεκαετία του 80 μια νέα πολιτική δύναμη ήρθε στα πράγματα. Είχε την ευκαιρία να χαράξει μια νέα πορεία και να κόψει την κρατικοδίαιτη διαφθορά που τότε ήταν περιορισμένη. Αντίθετα μετέτρεψε την διαφθορά σε λαϊκό κεκτημένο. Το δικαίωμα να κερδίσεις εις βάρος του κοινωνικού συνόλου από προνόμιο μια μικρής και διεφθαρμένης ελίτ έγινε το εισιτήριο για το νέο ελληνικό όνειρο της αρπαχτής.

«Ρήγματα στο πολιτικό σύστημα προκαλεί το σκάνδαλο της Siemens και οι επικείμενες αποκαλύψεις τρομάζουν ΝΔ και ΠαΣοΚ.»
-απο το Βήμα

Το αν ο ελληνικός λαός θέλει να ακούσει την αλήθεια για το σκάνδαλο δεν είναι το δεδομένο αλλά το ζητούμενο. Συνήθως, οι μεγαλύτερες ανακρίβειες βρίσκονται στις καθημερινές και επαναλαμβανόμενες κοινοτοπίες. Αν θέλαμε να ακούσουμε την αλήθεια τότε είναι ολίγον τι δύσκολο να εξηγήσουμε πως έχουμε οικοδομήσει ένα πολιτικό σύστημα που βασίζεται σε μεγάλες δόσεις ψεύδους. Για παράδειγμα, οι πολιτικοί μας υπόσχονται καπιταλιστικό βιωτικό επίπεδο και κατανάλωση που μπορούμε τάχα να επιτύχουμε με μια ημισοσιαλιστική οικονομία. Είναι ένα ψέμα, αλλά είναι ένα ψέμα που θέλουμε να ακούμε.

Γενικά στην πολιτική κρίνουμε κάτι ως αληθές όχι επειδή ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα αλλά πάντοτε στο βαθμό που αυτό το κάτι κολακεύει τις όποιες προσωπικές ή συλλογικές απαιτήσεις.

Πολύ φοβάμαι ό,τι μια σημαντική μερίδα της ελληνικής κοινωνίας δεν αγανακτεί τόσο με το σκάνδαλο καθαυτό αλλά με την μη συμμετοχή της σε τέτοιου είδους "παιχνίδια". Το πρόβλημα δεν είναι η διαφθορά αλλά η δίκαιη ανακατανομή της διαφθοράς. Έτσι και η διαδεδομένη και βαθιά ριζωμένη ευαισθησία για «να διασφαλίσουμε το δημόσιο χαρακτήρα» του οτιδήποτε.

Μας λένε ό,τι κάποιες εταιρίες επιβάλλεται να μείνουν στο δημόσιο, όπως ο ΟΤΕ, γιατί έχουν στρατηγικό ρόλο. Είναι πράγματι στρατηγικής σημασίας ο ΟΤΕ. Είναι στρατηγικά τοποθετημένος για να μπορεί μέσο τον προμηθειών του να συμβάλλει στο χρηματισμό των κομμάτων και πολιτικών. Είναι στρατηγικά τοποθετημένος στο να μπορεί να προσλαμβάνει τους ημέτερους. Είναι επίσης στρατηγικά τοποθετημένος στο να μπορεί να κάνει έργα και επενδύσεις σε πολιτικά ευαίσθητους νομούς για όποιο κόμμα τυγχάνει να είναι στην εξουσία.

Και θέλουμε τέτοιου είδους στρατηγικού σημασίας οργανισμούς που επιτρέπουν την πολυεπίπεδη διαπλοκή. Από τον κλητήρα μέχρι τον διευθυντή και τον πολιτικό προϊστάμενο, όλοι έχουν την ευκαιρία να κερδίσουν – ανάλογα με το θέση τους φυσικά – εις βάρος το φορέων που υποτίθεται υπηρετούν. Έχουμε δημιουργήσει και το κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο όπου η διαπλοκή έχει περιθώριο να ανθήσει. Η παραγραφή για αδικήματα που έχουν διαπράξει υπουργοί επέρχεται στα μόλις 5 χρόνια – μπορεί όμως να επέλθει και νωρίτερα. Βέβαια αν δεν υπάρχει παραγραφή είναι και πάλι πολύ δύσκολο να διωχθεί ένας υπουργός αφού η όλη διαδικασία της δίωξης είναι ιδιαίτερα περίπλοκη. Σε ρεπορτάζ της Καθημερινής διαβάζουμε ό,τι «το συνταγματικό πλαίσιο άλλαξε το 2001, με την αναθεώρηση του άρθρου 86. Ομως και η νέα διατύπωση θεσμοθετεί μια εξαιρετικά πολύπλοκη διαδικασία για την ποινική δίωξη των υπουργών, η οποία πολύ δύσκολα μπορεί να καταλήξει στην παραπομπή τους στο ακροατήριο. Απαιτείται ειδικότερα, να αποφασίσει το Κοινοβουλιο δύο φορές, με την απόλυτη πλειοψηφία του συνολικού αριθμού των βουλευτών, για να ασκηθεί ποινική δίωξη. Την πρώτη φορά για να συσταθεί επιτροπή για τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης, και τη δεύτερη για να αποφασιστεί από την Ολομέλεια εάν θα ασκηθεί ή όχι δίωξη.»

Όσο για αυτούς που δεν είναι υπουργοί και πάλι υπάρχει ένα σύστημα ανεπίσημης ασυλίας. Σύμφωνα με τον γενικό επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης «η βραδύτητα στην απονομή δικαιοσύνης και η εν πολλοίς ανεπάρκεια των δικαστηρίων να επιβάλουν τον νόμο,κυρίως στα οικονομικά εγκλήματα, όπου πολλοί διαφεύγουν διά της μεθοδευμένης παραγραφής των αδικημάτων, όπως και η σε μεγάλο βαθμό ποινική και πειθαρχική ατιμωρησία των δημοσίων υπαλλήλων, έχει δημιουργήσει στους παρανομούντες αίσθημα ασυδοσίας».

Την δεκαετία του 80 μια νέα πολιτική δύναμη ήρθε στα πράγματα. Είχε την ευκαιρία να χαράξει μια νέα πορεία και να κόψει την κρατικοδίαιτη διαφθορά που τότε ήταν περιορισμένη. Αντίθετα μετέτρεψε την διαφθορά σε λαϊκό κεκτημένο. Το δικαίωμα να κερδίσεις εις βάρος του κοινωνικού συνόλου από προνόμιο μια μικρής και διεφθαρμένης ελίτ έγινε το εισιτήριο για το νέο ελληνικό όνειρο της αρπαχτής.

Ένα μέρος από αυτούς που κόπτονται για «να διασφαλίσουμε το δημόσιο χαρακτήρα» φορέων, οργανισμών και επιχειρήσεων τον κάνουν μόνο και μόνο για να διασφαλίσουν το προνόμιο τους να ληστεύουν ατιμωρητί τον Έλληνα φορολογούμενο.

«Τι σχεδιάζει, τι φοβάται ο Γιώργος Παπανδρέου»
-από το Έθνος

Φοβάται ό,τι κάτι σχεδιάζει.

«Ιστορικά ρεκόρ ακρίβειας»
-από τον Ελεύθερο Τύπο

Οι μεσάζοντες έχουν πάρει αναβολικά.

«Βρήκαν κοινό στόχο ο Αρχιεπίσκοπος και ο Αλ. Αλαβάνος»
-από το Βήμα

Τελικά ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος δεν έχει πρόβλημα να εμπλέκει την εκκλησία στα πολιτικά. Η διαφορά του με τον προκάτοχο του είναι ό,τι ο κ. Ιερώνυμος θέλει αυτή η εμπλοκή να έρχεται από τα αριστερά. Έτσι εξηγείτε και η γενική αποδοχή και επιβράβευση που έχει από τα ΜΜΕ. Από ό,τι φαίνεται το λάθος του Χριστόδουλου δεν ήταν ό,τι εμπλεκόταν με τα πολιτικά – αλλά το ό,τι οι απόψεις του δεν ήταν σύμφωνες με τις απόψεις του πολιτικού κατεστημένου.


«Παράλυτο κράτος στις φυσικές καταστροφές»
-από την Καθημερινή

Ανικανότητα παντός καιρού.

«Δεν ευδοκιμούν οι απαγωγές στην Ελλάδα»
-από το Έθνος

Ίσως ένα πρόγραμμα εγκληματικής επανακατάρτισης να βελτίωνε τις επιδόσεις μας.

«Εξετάσεις στην Ευρώπη δίνουν τα Σκόπια»
-από το Βήμα

Όσες εξετάσεις και να δώσουν, πάντα θα μένουν μετεξεταστέοι στην ιστορία.

Τι Μαρκάτος, τι Σπανός

Για την κόντρα στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ στην Κεφαλλονιά το μόνο που μπορούμε να πούμε με σιγουριά είναι ότι αυτοί οι διαχωρισμοί γίνονται μόνο και μόνο για την κατάκτηση της καρέκλας. Μιας και ο αριθμός των καρεκλών είναι περιορισμένος και οι υποψήφιοι υπεράριθμοι είναι φυσικό να υπάρχουν ομαδοποιήσεις.

«Όταν λέω ότι ενότητα που επικαλούνται κάποιοι είναι πλαστή, και αφορά μόνο την πάρτη τους καθημερινά επιβεβαιώνεται, όταν με τις διάφορες πράξεις τους και λεγόμενα τους προσπαθούν να μειώσουν κάποιους άλλους και στη συγκεκριμένη περίπτωση το Διονύσιο Μαρκάτο που γνωρίζουμε όλοι την καθαρότητα του, την τιμιότητα του και την Ηθική του. Έχω άδικο να λέω μετά από όλα αυτά που συμβαίνουν ντροπή, ντροπή, ντροπή.»
-Νικόλαος Βαλλιανάτος

Καλό το όλο πέρα - δώθε με δηλώσεις και αντιδηλώσεις αλλά κάποτε θα πρέπει να βγει και μια δήλωση που να εξηγεί γιατί ακριβώς υπάρχουν δυο στρατόπεδα στο τοπικό ΠΑΣΟΚ. Γιατί βλέπουμε τις κατά καιρούς διενέξεις αλλά αυτό που δεν μπορούμε να δούμε είναι κανένα ουσιαστικό λόγο για αυτές τις διενέξεις. Μέχρι να βγει κάποιος και να πει είμαστε σε αυτό το στρατόπεδο γιατί πιστεύουμε σε κάτι διαφορετικό και οι άλλοι βρίσκονται στην αντιπέρα όχθη, το μόνο που μπορούμε να πούμε με σιγουριά είναι ότι αυτοί οι διαχωρισμοί γίνονται μόνο και μόνο για την κατάκτηση της καρέκλας. Μιας και ο αριθμός των καρεκλών είναι περιορισμένος και οι υποψήφιοι υπεράριθμοι είναι φυσικό να υπάρχουν ομαδοποιήσεις.

Μπορεί τέτοιου είδους ομαδοποιήσεις πάντα να υπάρχουν αλλά όταν αυτές στερούνται ακόμα και το πρόσχημα της ιδεολογικής ιδιαιτερότητας τότε ποιος ο λόγος να παρακολουθεί κανείς τα τεκταινόμενα; Τι Μαρκάτος, τι Σπανός.

Άλλο ένα παράδειγμα αυτής της τάσης ήταν η απόφαση της κυρίας Αθηνάς Αυγουστάτου να προδώσει την παράταξή της για μια θέση σε ένα διοικητικό συμβούλιο. Από τα γραφόμενα στον τύπο καταλαβαίνουμε ότι δεν την πήρε την κυρία Αυγουστάτου παρά μόνο λίγα δευτερόλεπτα για να πάρει αυτήν την απόφαση.

Αυτή η γενική χαλαρότητα και η προτεραιότητα στις προσωπικές επιδιώξεις καταδεικνύει το φαινόμενο: πολιτικά άνευ πολιτικής. Δεν είναι ένα τυχαίο φαινόμενο. Είναι αποτέλεσμα της πλατιάς ιδεολογικής σύμπνοιας που διακατέχει την ελληνική κοινωνία. Μπορεί να μην θέλουμε να το παραδεχτούμε αλλά στα βασικά υπάρχει συμφωνία. Τα δύο μεγάλα κόμματα είναι υπέρ της υπάρχουσας τάξης πραγμάτων με μερικές μόνο αλλαγές που θα εξασφαλίσουν την βιωσιμότητα της. Ο ΣΥΝ και το ΛΑΟΣ είναι υπέρ της υπάρχουσας τάξης πραγμάτων χωρίς καμιά αλλαγή. Το ΚΚΕ είναι και αυτό υπέρ της υπάρχουσας τάξης πραγμάτων αλλά στο πιο πολύ αν γίνεται.

Αφού η πίστη στον κρατισμό είναι πλατιά και μεγάλη και οι διαφωνίες περιορίζονται στα επιμέρους είναι φυσικό οι μάχες να είναι μάχες καρέκλας. Ίσως να συνεχίσουμε έτσι μέχρι τελικής πτώσης. Παρά την φτώχεια και μιζέρια που παράγει το υπάρχον σύστημα δεν είναι απαραίτητο ότι θα ξυπνήσουμε από τον ιδεολογικό λήθαργο που έχει κυριεύσει την χώρα.

Ίσως κάποτε οι πολιτικές διαφωνίες να φουντώσουν και να γίνουν ουσιαστικές και ιδεολογικά ευδιάκριτες. Τότε αυτό που θα νομίζουμε ως έντονη πολιτική κρίση δεν θα είναι παρά μόνο η απαρχή μιας νέας πορείας.

«Πρωτοφανές για τη σοσιαλιστική Κούβα: ο Ραούλ Κάστρο καταργεί τη μισθολογική ισότητα και καθιερώνει πριμ παραγωγικότητας.»
-από το Βήμα

Ίσως στην χώρα μας, και υπό προϋποθέσεις, όταν οι καιροί το επιτρέψουν, ενδεχομένως, στο βαθμό που είναι εφικτό, να υπάρξει η δυνατότητα, ύστερα από εξαντλητικό διάλογο, στα πλαίσια του υπάρχοντος συστήματος, να σχεδιάσουμε τρόπον τινά, προτάσεις, που μερικώς και περιορισμένα, κινούνται γενικά και αόριστα στην κατεύθυνση που χάραξε ο Ραούλ Κάστρο.

«Ένα βιβλίο για τον Ανδρέα Παπανδρέου προτού μπει στην πολιτική»
-από το Βήμα

Ο τίτλος του βιβλίου θα είναι: Τα καλύτερα μας χρόνια.

«Η απογοήτευση αλλά και μια κάποια αγανάκτηση ήταν διάχυτες στην Ευρώπη την Παρασκευή, μετά την ανακοίνωση του αρνητικού αποτελέσματος του ιρλανδικού δημοψηφίσματος για τη Συνθήκη της Λισσαβώνας.»-από την Καθημερινή


Στην Ευρώπη που θέλει τους πολίτες παθητικούς θεατές, η απάντηση δεν μπορεί παρά να είναι όχι. Στην Ευρώπη που θέλει να αποφασίζει για εμάς χωρίς εμάς, κεκλεισμένων των θυρών, η απάντηση είναι πάλι όχι. Η Ιρλανδία, γενναία και με κόστος, σήκωσε το βάρος για όλη την Ευρώπη.

Παρακολουθώντας την διεθνή κατάσταση, είναι πράγματι παράξενο που η πολιτική τάξη της Ευρώπης έχει ως προτεραιότητα τον συγκεντρωτισμό εξουσιών στις Βρυξέλλες. Αντίθετα, η προσοχή πρέπει να δοθεί στην ανάπτυξη του διεθνούς εμπορείου, την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, την πάταξη της λαθρομετανάστευσης και την επιτυχή προσχώρηση της Ουκρανίας και Γεωργίας στην Ένωση.


«Στη δουλειά με το ποδήλατο από το 2010»
-από τον Ελεύθερο Τύπο

Μπορεί να έχουμε ποδήλατο το 2010, αλλά για δουλειά παίζεται.

«Πόλεμος χωρίς τέλος στα ΑΕΙ»
-από το Βήμα

Ίσως οι φοιτητές να μην ξέρουν για τον Εκατονταετή Πόλεμο, αλλά τουλάχιστον έχουν αρχίσει τον δικό τους.

«Ένα νέο κανονισμό, που προβλέπει την έκδοση διαβατηρίων για όλα τα ιπποειδή, πρότεινε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή»
-από το Έθνος

Σε περίπτωση δε, που τα ιπποειδή μεταφέρονται οδικώς, θα χρειάζονται άδεια οδηγήσεως και συχνά θα υποβάλλονται σε αλκοτέστ.

The New York Times vs. Free Speech

The New York Times (NYT) is in the business of changing the American culture, especially what it perceives as really bad American habits. One of them is free speech.

In an article (Unlike Others, U.S. Defends Freedom to Offend in Speech) the NYT tried to address the issue of the different approach that American judicial system takes on the important issue of free speech. The article is a marvelous study in the architecture of deceit. What is omitted and what is included create a much distorted picture of the issue at hand. It all starts in the first paragraph:


“A couple of years ago, a Canadian magazine published an article arguing that the rise of Islam threatened Western values. The article’s tone was mocking and biting, but it said nothing that conservative magazines and blogs in the United States do not say every day without fear of legal reprisal.”

What is excluded from this paragraph, and the rest of the article, is any mention to what was “mocking and biting” in the Maclean’s article. It’s a very useful omission. Continue

Η Κοργιαλένειος, το ΕΣΥ και ο κ. Νομάρχης

[Η στήλη που γράφω κάθε Τρίτη στον Ανεξάρτητο]

«Oι γιατροί δεν πληρώνονται, ήδη έχουν να πληρωθούν από το Γενάρη τις εφημερίες τους.»
-Διονύσης Γεωργάτος

Ο Νομάρχης, κ. Διονύσης Γεωργάτος, άθελα του έδωσε μια έμμεση απάντηση για το θέμα που έχει δημιουργηθεί τελευταία σχετικά με το οικονομικά της Κοργιαλενείου βιβλιοθήκης. Ήταν μια απάντηση καθόλα αποστομωτική μιας και απαντάει στο καίριο ερώτημα: αν δηλαδή η κρατικοποίηση της βιβλιοθήκης θα λύσει τα όποια προβλήματα της μη συνεχούς μισθοδοσίας που κατά καιρούς παρουσιάζονται. Να σημειώσω ότι το 70% και πλέον των εσόδων προέρχεται απο το κράτος και είναι η καθυστέρηση αυτών των πόρων που δημιουργεί το πρόβλημα.

Ο κ. Γεωργάτος αναφερόμενος στα σοβαρά προβλήματα στο τομέα της υγείας είπε ότι οι γιατροί έχουν να πληρωθούν από τον Ιανουάριο. Μίλαγε φυσικά για τους γιατρούς των κρατικών νοσοκομείων της Κεφαλλονιάς. Θα περίμενα τον κ. Πέτρο Πετράτο, που με συνέχεις παρεμβάσεις έχει υπερασπιστεί την κρατικοποίηση της βιβλιοθήκης, να εξηγήσει πως τα κρατικά νοσοκομεία έχουν προβλήματα μισθοδοσίας και η κρατικοποιημένη Κοργιαλένειος δεν θα έχει κανένα.

Το θέμα των καθυστερήσεων στην μισθοδοσία δεν έχει να κάνει με το αν η Κοργιαλένειος είναι ιδιωτικού ή δημόσιου δικαίου, έχει να κάνει με την χρηματοοικονομική αφερεγγυότητα του κράτους. Επειδή ως χώρα έχουμε επιλέξει να καταναλώνουμε περισσότερα από αυτά που παράγουμε, το κράτος και οι πολίτες δανείζονται συνεχώς και με μεγάλους ρυθμούς. Το κράτος για κάθε 100 ευρώ που δαπανά τα 45 τα δανείζετε. Τα προβλήματα μισθοδοσίας θα επιδεινωθούν στο μέλλον σε όλο τον δημόσιο τομέα.

Η πιθανότητα να βελτιωθεί το θέμα της μισθοδοσίας της βιβλιοθήκης λόγο κρατικοποιησής είναι σχεδόν μηδέν. Αυτό που είναι απόλυτα βέβαιο είναι ότι η Κεφαλλονιά θα χάσει τον έλεγχο μιας ιστορικής βιβλιοθήκης. Αυτός ο έλεγχος θα περάσει στα χέρια του εκάστοτε υπουργού Παιδείας που θα διορίζει τα μέλη Εφορευτικού Συμβουλίου όπως γράφει ο κ. Πετράτος. Όλοι γνωρίζουμε πως γίνονται τέτοιου είδους διορισμοί και με ποια κριτήρια. Τα κριτήρια αυτά βρίσκονται κάπου μεταξύ του κομματικού και του σκανδαλώδες. Επιθυμεί ο κ. Πετράτος να υποτάξει το «με αναντικατάστατη προσφορά στα Γράμματα και τον Τόπο μας Ίδρυμα, όπως είναι η Κοργιαλένειος βιβλιοθήκη» σε αυτή την διαδικασία;

Το διοικητικό συμβούλιο της Κοργιαλένειου οφείλει να προασπίσει τον ρόλο που του έχει ανατεθεί. Δεν δόθηκαν οι θέσεις στα μέλη του Δ. Σ. για να τις παραδώσουν στην αφερέγγυα και δύσκαμπτη γραφειοκρατία των Αθηνών. Όπως έγραψα πρόσφατα το Δ. Σ. της Κοργιαλένειου θα πρέπει να δημιουργήσει ένα ταμείο δωρεών που το κεφάλαιο του να φτάσει τα 8-10 εκατομμύρια ευρώ. Επειδή τα 8-10 εκατομμύρια ευρώ είναι πολλά χρήματα το Δ. Σ. του βιβλιοθήκης οφείλει να δημιουργήσει μια επιτροπή που θα ασχοληθεί αποκλειστικά με την άντληση αυτών των κεφαλαίων. Η επιτροπή αυτή θα αποτελείτε από επιφανείς και διακεκριμένους Κεφαλλονιτές καθώς επίσης και από μερικούς τεχνοκράτες με εμπειρία στην άντληση κεφαλαίων για μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς.

Δεν είναι απαραίτητο όλα στην Κεφαλλονιά να εξαρτιούνται από τους πολιτικάντηδες των Αθηνών. Και λίγος κεφαλλονίτικος πατριωτισμός δεν θα έβλαπτε.

«Στην απόδοση ποινικών ευθυνών μόνο σε μη πολιτικά πρόσωπα για την υπόθεση των «μαύρων ταμείων» της Siemens οδηγεί μέχρι στιγμής η προκαταρκτική έρευνα»
>---από την Καθημερινή

Το βουλευτικό αξίωμα είναι το απόλυτο τεκμήριο αθωότητας.

«Σκόπια: Εκλογές βίας και νοθείας»
-από τα Νέα

Ήταν θλιβερό που οι σκοπιανές εκλογές έπεσαν στο επίπεδο του ελληνικού φοιτητικού κινήματος

«Ανησυχεί η Κομισιόν για τις εκλογές»
-από το skai.gr

Η Κομισιόν ανησυχεί για τις εκλογές βίας και νοθείας στα Σκόπια. Υπάρχει όμως κάτι χειρότερο από εκλογές βίας και νοθείας: οι εκλογές που δεν γίνονται καθόλου. Όταν το Ευρωπαϊκό σύνταγμα άρχισε να καταψηφίζεται από τους πολίτες της Ευρώπης το ανέσυραν και τώρα το επανέφεραν ως συνθήκη. Επειδή είναι υποτίθεται συνθήκη μόνο μια χώρα κάνει δημοψήφισμα, η Ιρλανδία. Μια ελληνική εφημερίδα έκανε λόγο για το επικίνδυνο δημοψήφισμα της Ιρλανδίας. Αυτό που είναι επικίνδυνο είναι το ότι οι πολιτικές ελίτ της Ευρώπης έχουν αποφασίσει να επιβάλλουν τις επιλογές τους με το έτσι θέλω. Όσο για την ελληνική πολιτική τάξη αυτή ποτέ δεν κάνει κανενός είδους δημοψήφισμα. Δεν θέλει να αποκτήσουμε κακές συνήθειες.

«Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Καπνίσματος με «μαύρες» πρωτιές για την Ελλάδα»
-από το Πρώτο Θέμα

Θα καπνίζαμε λιγότερο αν μπορούσαμε να δούμε τις πινακίδες που απαγορεύουν το κάπνισμα. Θα μπορούσαμε να δούμε τις πινακίδες που απαγορεύουν το κάπνισμα αν δεν το είχαμε ντουμανιάσει.

«Φρατζόλες με... ηρωίνη!»
-από το Έθνος

Έτσι εξηγείτε και η ακριβή τιμή στο ψωμί.

«Το Δ.Σ. της ΕΛΜΕ-ΚΙ καταδικάζει με το πιο κατηγορηματικό τρόπο τη συνέχιση της δίωξης κατά του Γαλιατσάτου Νικόλα, γραμματέα του Δ.Σ. της ΕΛΜΕ που μεθοδεύει ο επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης.»
-ΕΛΜΕ-ΚΙ

Δεν γνωρίζω ποιες είναι οι κατηγορίες εναντίων του Νίκου Γαλιατσάτου – ούτε και έχει σημασία. Όλοι γνωρίζουμε ότι ο Γαλιατσάτος γεννήθηκε ένοχος. Έπρεπε να είχε συλληφθεί μετά την κοπή του ομφάλιου λώρου. Το ότι κανείς δεν πήρε την πρωτοβουλία, εκεί και τότε, να προστατέψει την πατρίδα είναι απαράδεκτο. Το ότι κυκλοφορεί ελεύθερος τόσες δεκαετίες είναι επίσης απαράδεκτο. Ελπίζω το δικαστήριο να του βάλει ισόβια, ή τουλάχιστον να τον στείλει ανθρακωρύχο στο Βέλγιο.

Οι προβλέψεις των σεισμών

Tου Πασχου Μανδραβελη

Σεισμοί γίνονται παντού στον κόσμο. Κάποιες φορές είναι πιο καταστροφικοί από αυτούς που γνώρισε η Ελλάδα. Πουθενά όμως δεν στήνεται αυτό το τηλεοπτικό πανηγύρι για τις προβλέψεις. Είναι προφανές ότι σε κάθε χώρα οι επιστήμονες διαφωνούν σε διάφορα, αλλά σε κανένα τηλεοπτικό δίκτυο δεν ανταλλάσσονται «επιχειρήματα» για καθαρά επιστημονικά θέματα. Τι γίνεται; Μόνο στην Ελλάδα μπορούμε να προβλέψουμε τους σεισμούς; Ή μόνο στην Ελλάδα οι προβλέψεις δεν πιάνουν τόπο;

Οι τσακωμοί των σεισμολόγων έχουν αποκτήσει εθιμικό χαρακτήρα. Γνωρίζουμε ότι με κάθε σεισμό θα έχουμε και κάποια διαμάχη. Τα σκετς των χιουμοριστικών εκπομπών της τηλεόρασης και τα σκίτσα των γελοιογράφων δείχνουν ότι οι διαμάχες έχουν γίνει και γραφικές. Σίγουρα, πάντως, δεν είναι χρήσιμες, ούτε στην Πολιτεία, ούτε στην επιστήμη. Σπέρνουν σύγχυση στον πληθυσμό και απαξιώνουν ένα ερευνητικό κλάδο.

Φυσικά, γι’ αυτό το αποτέλεσμα, δεν φταίνε μόνο οι σεισμολόγοι. Το εγχώριο τηλεοπτικό πανηγύρι έχει απαξιώσει σημαντικότερα πράγματα. Αλλά το μιντιακό τοπίο πρέπει να θεωρείται δεδομένο και δεν πρόκειται να αλλάξει εξαιτίας ενός σεισμού. Αντιθέτως εκτραχύνεται στα δραματικά γεγονότα. Οι διαμάχες λοιπόν είναι η χαρά των τηλεπαρουσιαστών. Τις ψάχνουν και οι σεισμολόγοι τις προσφέρουν.

«Η πρόβλεψη (και των σεισμών)», θα έλεγε ο μεγάλος φυσικός Νιλς Μπορ, «είναι δύσκολη υπόθεση, ειδικά αν αφορούν το μέλλον». Οι εργασίες που εμφανίζονται ως προβλέψεις μπορεί να αποδειχθούν χρήσιμες επιστημονικά, αλλά είναι ελάχιστα χρήσιμες για την πολιτική προστασία. Αναφέρονται σε πιθανότητες και σε μεγάλα χρονικά διαστήματα. Δεν θα μπορούσαν να αποτελέσουν αξιόπιστο οδηγό πολιτικής και γι’ αυτό αδίκως εγκαλείται η κυβέρνηση ότι «ήξερε, αλλά δεν έπραξε».

Η πολιτική προστασία οφείλει να αξιοποιεί κάθε πληροφορία που έχει αλλά με φειδώ. Αλλιώς θα έπρεπε να εκκενώνει ολόκληρες περιοχές επί μήνες πολλούς, ή πριν μερικά χρόνια έπρεπε να βάλει ολόκληρη τη χώρα σε καραντίνα, επειδή υπήρχε η απειλή της «γρίπης των πτηνών». Η πρόληψη είναι επιθυμητή, αλλά η υπερβολική πρόληψη μπορεί να γίνει καταστροφική. Η Πολιτεία δεν μπορεί να λειτουργεί υποχονδριακά. Πρέπει να σταθμίζει κάθε φορά το μέγεθος του κινδύνου και το μέγεθος της αντίδρασης.

Καλό είναι λοιπόν που γίνονται μελέτες και υπάρχουν ψήγματα προβλέψεων. Ετσι, λιθαράκι λιθαράκι, προωθείται η επιστημονική έρευνα. Η πρόβλεψη των σεισμών όμως δεν είναι ακριβής επιστήμη και χωρίς ακρίβεια η αντίδραση της Πολιτείας δεν μπορεί παρά να είναι προσεκτική.

Από την Καθημερινή

Λίστα προτεραιοτήτων για έναν καλύτερο κόσμο.

Αν έπρεπε να φτιάξετε μια λίστα με ότι θα μπορούσε να γίνει για να κάνετε το κόσμο καλύτερο, τι θα βρίσκαμε σε αυτή την λίστα και με τη σειρά; 50 οικονομολόγοι, μεταξύ αυτών 5 νομπελίστες, κάθισαν και για 2 χρόνια μελέτησαν ποιοι είναι οι καλύτεροι και περισσότερο αποδοτικοί τρόποι για να κάνουμε την ανθρωπότητα καλύτερη.

Με την πλύση εγκεφάλου που μας γίνεται από τα ελληνικά ΜΜΕ θα νομίζαμε ότι η αντιμετώπιση της υπερθέρμανσης του πλανήτη θα ήταν η πρώτη προτεραιότητα. Επειδή όμως αυτή η μελέτη έγινε με επιστημονικά κριτήρια και όχι τσαρλατανισμούς τύπου Αλ Γκόρ, η υπερθέρμανση του πλανήτη έρχεται στην 30η θέση. Πρώτα στην λίστα βρίσκεται συμπληρώματα βιταμινών Α και zinc για τα 140 εκατομμύρια παιδιά που καθημερινά υποσιτίζονται. Το κόστος θα ήταν μόλις 60 εκατομμύρια δολάρια ετησίως.

Δεύτερο στην λίστα προτεραιοτήτων έρχεται η επιτυχής κατάληξη του Doha Round για το διεθνές εμπόριο. Εδώ πραγματικά τα οφέλη για την ανθρωπότητα θα ήταν τεράστια. Μια επιτυχής κατάληξη αυτών των διαπραγματεύσεων θα σήμαινε αύξηση του παγκόσμιου εισοδήματος κατά $3000 δις ετησίως. Από αυτά τα $3000 δις, τα $2500 δις (83%) θα πήγαιναν στον απτυσσόμενο κόσμο.

ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ 10 ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΕΣ

1 Micronutrient supplements for children (vitamin A and zinc)
2 The Doha development agenda
3 Micronutrient fortification (iron and salt iodization)
4 Expanded immunization coverage for children
5 Biofortification
6 Deworming and other nutrition programs at school
7 Lowering the price of schooling
8 Increase and improve girls’ schooling
9 Community‐based nutrition promotion
10 Provide support for women’s reproductive role


Εάν θέλετε να μάθετε περισσότερα επισκεφθείτε το Copenhagen Consensus Center.

Νομπέλ θολής πληροφόρησης

Tου Πασχου Μανδραβελη

Ανήμερα του Αγίου Κωνσταντίνου βούιξε το Πανελλήνιο. Για πρώτη φορά Ελληνες επιστήμονες πήραν Βραβείο Νομπέλ Ειρήνης. Σύμφωνα με όσα μετέδωσαν όλα τα ελληνικά ΜΜΕ (και μόνο αυτά), «μαζί με τον Αλ Γκορ κάτοχοι του Βραβείου Νομπέλ Ειρήνης είναι εδώ και λίγες ημέρες ο Χρήστος Ζερεφός, πρόεδρος του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών και τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, και ο Αλκιβιάδης Μπάης, καθηγητής στο ΑΠΘ». Κάποιοι άλλοι ήταν πιο λυρικοί: «Σε 47 κομμάτια “έσπασε” το Νομπέλ Ειρήνης για το 2007, δίνοντας μερίδιο συμμετοχής στην ύψιστη αυτή τιμητική διάκριση σε δύο Ελληνες...», έγραψε μια εφημερίδα.

Η «κατοχή» του Βραβείου Νομπέλ επιβεβαιώθηκε και από το επίσημο πρακτορείο ειδήσεων της χώρας και επιβραβεύτηκε με τελετή στο Μέγαρο Μαξίμου από τον ίδιο τον πρωθυπουργό.

Κατά περίεργο τρόπο διέρρευσε στα ΜΜΕ η είδηση ότι εκτός του κ. Αλ Γκορ και της «Διακυβερνητικής Διάσκεψης για την Αλλαγή του Κλίματος» (ICCP) συμβραβεύτηκαν ακόμη 45 επιστήμονες, μεταξύ των οποίων οι κ. Ζερεφός και Μπάης. «Γιατί μόνο 45, από τους χιλιάδες που δουλεύουν γι’ αυτό το πρόγραμμα, και γιατί μόνο δύο Ελληνες από τους πολλούς που συμμετέχουν;», αναρωτήθηκε διαβάζοντας τα σχετικά δημοσιεύματα ένας Ελληνας καθηγητής σε αμερικανικό πανεπιστήμιο, ο κ. Θέμης Λαζαρίδης. Και έψαξε το θέμα... Συνέχεια

Η αποτυχία ως απόλυτη δικαίωση

[Η στήλη που γράφω κάθε Τρίτη στον Ανεξάρτητο]

Το ζητούμενο πάντα είναι να διασφαλίσουμε τον σοβιετοποιημένο χαρακτήρα της Ελλάδας ανεξάρτητα από το ποιες είναι οι συνέπειες. Αυτό δείχνει άλλωστε και η ανακοίνωση της Τοπικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων Κεφαλλονιάς και Ιθάκης για το θέμα της υγείας.

«Οι τοποθετήσεις των Δημάρχων και του Προέδρου της Κοινότητας ήταν σοβαρές, ενημερωμένες και υπεύθυνες. Απέδειξαν ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση γνωρίζει να προσεγγίζει τα προβλήματα με γνώση και σοβαρότητα καθιστώντας την έτσι να είναι πιο αποτελεσματική.
Εκτιμήθηκε ότι η κακή λειτουργία της υγείας θα οδηγήσει στην απαξίωση του δημόσιου χαρακτήρα της και την κατευθύνει προς τον ιδιωτικό τομέα.»
-από την ΤΕΔΚ-ΚΙ

Η Τοπική Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων Κεφαλλονιάς και Ιθάκης (ΤΕΔΚ-ΚΙ) κάθισε και μελέτησε τα προβλήματα του τομέα της υγείας στο νομό μας και αποφάνθηκε ότι...αυτά τα προβλήματα πρέπει να λυθούν. Επίσης αυτά τα προβλήματα είναι ευθύνη άλλων και μην ξεχνάμε το πιο σημαντικό: «εκτιμήθηκε ότι η κακή λειτουργία της υγείας θα οδηγήσει στην απαξίωση του δημόσιου χαρακτήρα της και την κατευθύνει προς τον ιδιωτικό τομέα.»

Πάντοτε, ο πρωταρχικός μας στόχος πρέπει να είναι η διασφάλιση του δημόσιου χαρακτήρα του οτιδήποτε. Έχει αποτύχει το ΕΣΥ; Ναι αλλά να διασφαλίσουμε το δημόσιο χαρακτήρα του. Έχουν αποτύχει τα πανεπιστήμια; Ναι αλλά να διασφαλίσουμε το δημόσιο χαρακτήρα τους. Έχει αποτύχει η Ολυμπιακή; Ναι αλλά να διασφαλίσουμε το δημόσιο χαρακτήρα της. Ο κατάλογος θα είναι μακρύς μιας και το κράτος ελέγχει το 60% της οικονομίας – χωρίς βέβαια να υπολογίζω τους ιδιωτικούς διαπλεκόμενους.

Το ζητούμενο πάντα είναι να διασφαλίσουμε τον σοβιετοποιημένο χαρακτήρα της Ελλάδας ανεξάρτητα από το ποιες είναι οι συνέπειες. Το ότι έχουμε την ακριβότερη υγεία με την χαμηλότερη ποιότητα και την ακριβότερη γραφειοκρατία με τη χαμηλότερη απόδοση στην Ευρώπη δεν μας πτοεί. Και τίποτε από όλα αυτά δεν μας πτοεί γιατί ο κρατισμός δεν είναι απλά η κυρίαρχη ιδεολογία στην Ελλάδα, είναι πλέον η επίσημη θρησκεία.

Εν αρχή ην ο Κρατισμός και ουδείς αιρετικός δύναται να αμφισβητήσει την επίσημη αλήθεια. Μπορεί καθημερινά η πραγματικότητα να μας διαψεύδει και καθημερινά να βιώνουμε την οικονομική και ηθική χρεοκοπία του συστήματος αλλά η Τοπική Ιερά Εξέταση Δήμων και Κοινοτήτων είναι εδώ για να μας υπενθυμίσει και να μας γαλουχήσει με τις αρχές της πίστεως. Το σύστημα απέτυχε. Ζήτω το σύστημα.

Αν το σύστημα αποτυγχάνει, πάντα έχουμε στην τσέπη την λύση που δεν είναι τίποτα άλλο από το ότι χρειαζόμαστε το ίδιο σύστημα αλλά στο πιο πολύ. Αν μπορούσαμε να σπρώξουμε μερικά ακόμα δισεκατομμύρια ευρώ στην κατεύθυνση που σπρώξαμε τα εκατοντάδες προηγούμενα τότε επιτέλους θα φτάναμε στην γη της επαγγελίας. Η αποτυχία είναι η απόλυτη δικαίωση.

Οι τοπικοί μας άρχοντες βολεμένοι στην διαχείριση κονδυλίων και πάσης φύσεως ρουσφετιών δεν έχουν κανένα λόγο να αμφισβητήσουν τις αρχές του δόγματος. Όσο για τους νέους της γενιάς των 700 ευρώ, αυτοί θα πρέπει να βρουν την τύχη τους σε οικονομικά αλλόθρησκες χώρες.

«Κοινή κάθοδο στις εκλογές με τον ΣΥΡΙΖΑ προτείνουν Κ. Σκανδαλίδης και Θ. Πάγκαλος.»
-από το Έθνος

Δεν γνωρίζω αν αυτή η πρόταση για στρατηγικό εταίρο περιλαμβάνει και εκχώρηση του μάνατζμεντ.

«Τι θα αλλάξω στο ΕΣΥ και στα νοσοκομεία»
-Δημήτρης Αβραμοπουλός

Ότι αλλάξατε και στο Δήμο Αθηναίων: τις εξωτερικές λάμπες.

«Καμένα αυτοκίνητα, ξηλωμένα πεζοδρόμια, καταστρεμμένες αίθουσες, τέσσερις τραυματίες και εικόνα χάους άφησαν πίσω οι ομάδες φοιτητών»
-από την Καθημερινή

Πότε ακριβώς θα καταργηθεί αυτό το απόλυτα απαράδεκτο και επικίνδυνο πανεπιστημιακό άσυλο; Πότε ακριβώς θα επιτραπεί στην αστυνομία να συλλαμβάνει τους ταραξίες; Και πότε ακριβώς θα αρχίσουν τα δικαστήρια να τους καταδικάζουν;
Πολύ πριν ο πρύτανης του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης πάει αναίσθητος στο νοσοκομείο, οι καθηγητές Ηλίας Σιδηρόπουλος και Ονούφριος Φαρμακίδης του Παντείου και Στέλιος Αλεξανδρόπουλος του πανεπιστημίου Κρήτης είχαν πέσει νεκροί γιατί τόλμησαν να πολεμήσουν τι βία και την διαφθορά.
Κάποτε θα πρέπει να μπει τέρμα σε αυτό τον καθημερινό παραλογισμό, που δυστυχώς φαίνεται ότι έχουμε συνηθίσει. Επίσης τέρμα πρέπει να μπει και στην πολιτική κάλυψη που δίνει ο Συνασπισμός σε αυτές τις ακρότητες.

«Στη Βουλή των Ελλήνων ο Σαρκοζί»
-από την Καθημερινή

Ναι αλλά για να έχει απαρτία η Βουλή θα πρέπει να παρευρίσκεται και η Κάρλα.

«Οι μισοί Ευρωπαίοι ποδοσφαιρόφιλοι προτιμούν να παρακολουθούν σημαντικά μάτς στην τηλεόραση παρά να "εκπληρώνουν τα συζυγικά τους καθήκοντα"».
-από τον Ελεύθερο Τύπο

Εξάλλου η μπάλα ποτέ δεν προσποιείται ότι έχει πονοκέφαλο.

«Ένας σκύλος, ράτσας Bulldog, έκανε παγκόσμιο ρεκόρ αφού γέννησε είκοσι κουτάβια!»
-από το Έθνος

Επιτέλους κάποιοι έχουν ευαισθητοποιηθεί για το θέμα της υπογεννητικότητας.

«Ποια είναι η Ομηρική Ιθάκη;»
-από skai.gr

Να σταματήσει επιτέλους αυτή η ανούσια και ανώφελη διαμάχη μεταξύ Ιθάκης και Παλικής για την καταγωγή του Οδυσσέα. Όλοι ξέρουμε ότι ήταν Βαλσαμό-Φραγκάτος. Το ότι η επιστροφή πήρε τον πολυμήχανο δέκα χρόνια, αυτό περίτρανα αποδεικνύει την βουνίσια καταγωγή του και την παντελή του άγνοια σε ότι σχετικό με την πλοήγηση πλοίων.

Από τις κρατικοποιήσεις στην πολυπολιτισμικότητα

Στην ταινία του Γούντι Άλεν, Μπανάνας, όταν ο αρχηγός μιας επαναστατικής οργάνωσης σε μια χώρα της Λατινικής Αμερικής κατακτά την εξουσία αμέσως διακηρύσσει τα Σουηδικά ως την επίσημη γλώσσα. Ήταν η διακωμώδηση του σύνηθες φαινομένου όπου κάποιοι εισάγουν ξεπατικοσούρα όλα όσα θεωρούν ξένα και μοδάτα.

Στην Ελλάδα στα μέσα της δεκαετίας ‘70 και αρχές ‘80 μια εισαγόμενη και μοδάτη ιδέα ήταν η κρατικοποίηση. Είχε δοκιμαστεί και αποτύχει στο εξωτερικό αλλά η πολιτική τάξη της Ελλάδας την έβλεπε ως ένα άλλο σημαντικό βήμα για τον εκσυγχρονισμό της χώρας. Η σχεδόν καθολική αποδοχή, υλοποίησή και αποτυχία της ιδέας της κρατικοποιήσης απέδειξε για άλλη μια φορά ότι τίποτα δεν έχει την ισχύ μιας καταστρεπτικής ιδέας που απλά τυγχάνει να είναι της ώρας. Η ανθρώπινη φύση έχει μια τάση προς το νέο και εύκολο που σε συνδυασμό με την αλαζονεία του τώρα συνθέτει και παράγει τον κύκλο των αποτυχημένων ιδεών. Αν οι κρατικοποιήσεις ήλθαν και παρήλθαν αυτό που μας έμεινε είναι η πολιτική τάξη που τις υλοποίησε - αυτάρεσκη, αγέρωχη και έτοιμη για νέες περιπέτειες. Μπορεί οι Έλληνες πολιτικοί να αναγνωρίζουν τα λάθη τους – σπανίως και σε βάθος χρόνου φυσικά – αλλά αυτό που αδυνατούν να κατανοήσουν είναι οι αιτίες και πηγές των λαθών τους. Τους διακρίνει μια εφηβική αθωότητα και αυθορμητισμός. Συνέχεια

Κάτι τρέχει με τους δίπλα

Οι τοπικές εκλογές του ΠΑΣΟΚ στην Κεφαλλονιά ανέδειξαν νικητές και ηττημένους.
Ταυτόχρονα όμως η μεγάλη συμμετοχή αλλοδαπών δημιουργεί πολλά ερωτήματα.


«Τα επίσημα αποτελέσματα – Μόνο 199 αλλοδαποί ψήφισαν, λέει το "ΡΕΓΓΙΝΑ"»
-από τον Ανεξάρτητο

Σύμφωνα με τον Μπρεχτ μερικοί «είναι πολύ απασχολημένοι» γιατί «ετοιμάζουν το επόμενο λάθος τους.» Έτσι εξηγείτε και η συνήθεια που έχουμε να προσπαθούμε να καλύψουμε ένα προηγούμενο λάθος πραγματοποιώντας ένα καινούργιο. Αυτό που μόνον ενδιαφέρει είναι απλά το νέο λάθος να βασίζεται σε έναν άλλο τρόπο σκέψης και σε διαφορετικά κίνητρα.

Έτσι η ελληνική πολιτική τάξη στις αρχές της δεκαετίας του 90 τήρησε μια εντελώς αδιάλλακτη στάση για το σκοπιανό που στα τέλη της ίδιας δεκαετίας την μετέτρεψε σε μια στάση παραμέλησης έχοντας την κρυφή ελπίδα ότι οι Έλληνες θα ξεχάσουν το θέμα. Το ένα λάθος πολιτικής διαδέχτηκε το άλλο.

Αυτό φαίνεται να συμβαίνει τώρα και με το θέμα της μετανάστευσης στην χώρα μας. Επειδή αρκετές φορές στους μετανάστες – παράνομους και μη – έχουμε φερθεί λιγότερα ανθρώπινα από ότι θα έπρεπε τώρα θα πρέπει υποτίθεται να τους να έχουμε σε καλύτερη μεταχείριση από τον μέσο Έλληνα. Το ΠΑΣΟΚ έχει δώσει το δικαίωμα της ψήφου σε όλους του αλλοδαπούς, ακόμα και σε αυτούς που δεν προέρχονται από κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στις εσωκομματικές του εκλογές. Είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς που βασίζεται αυτή η πολιτική.

Έχουν ξεχάσει στο ΠΑΣΟΚ ότι ζούμε στα Βαλκάνια; Έχουν την εντύπωση μήπως ότι οι εθνικιστικές συγκρούσεις, οι αντιμαχίες μεταξύ των κρατών και γενικά οι διενέξεις ανήκουν τελεσίδικα παρελθόν; Εάν αύριο έχουμε μια διαφορά με μια γείτονα χώρα, πώς ακριβώς θα ελέγξουν αν οι πολίτες αυτής της χώρας που ζουν στην Ελλάδα δεν ψηφίζουν έχοντας στο νού το συμφέρον της χώρας που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν;
Οι κύριοι του "Ρεγγίνα" λένε ότι «μόνο 199 αλλοδαποί ψήφισαν.» Ναι, αλλά στις τοπικές εκλογές η διαφορά μεταξύ Σπανού και Μαρκάτου ήταν 102 ψήφοι. Από που προκύπτει το «μόνο 199 αλλοδαποί ψήφισαν.»;

Αυτοί οι 199 ψήφοι ήταν σχεδόν το 7% του εκλογικού σώματος που ψήφισε στις τοπικές του ΠΑΣΟΚ. Στις εκλογές του 2007 η διαφορά μεταξύ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ήταν 3,73% και στις εκλογές του 2000 η διαφορά μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ ήταν 1,06%. Επαναλαμβάνω, από που προκύπτει το ότι το ποσοστό συμμετοχής των αλλοδαπών με 7% είναι ασήμαντο;

Επειδή το ΠΑΣΟΚ επιτρέπει την ψήφο σε αλλοδαπούς όχι μόνο στις τοπικές του εκλογές αλλά και σε αυτές που γίνονται σε εθνικό επίπεδο, γεννάται και ένα άλλο ερώτημα. Το ΠΑΣΟΚ είναι κόμμα εξουσίας και όταν ψηφίζει κάποιος για αρχηγό του ΠΑΣΟΚ, ψηφίζει και για υποψήφιο πρωθυπουργό και κυβερνών κόμμα. Με τι ακριβώς επιχειρήματα θα υπερασπιστεί το ΠΑΣΟΚ, αν γίνει κυβέρνηση, τη μη συμμετοχή αλλοδαπών στις βουλευτικές εκλογές; Εκτός βέβαια αν αυτή είναι μια ιδέα που ήδη έχουν στα σκαριά.

«Σύλληψη 5 Αλλοδαπών από το Αστυνομικό Τμήμα Σάμης»
-απο το Mykefalonia.com

Αναρωτιέμαι αν αυτοί οι 5 είχαν προλάβει να ψηφίσουν στις εσωκομματικές του ΠΑΣΟΚ.

«Μία νεκρή φάλαινα περίπου 15 μέτρα μήκος και βάρος 20 τόνους ξέβρασε η θάλασσα στο λιμάνι της Σάμης.»
-απο τον Ανεξάρτητο

Πάλι ψαροτούφεκο έκανε ο Βαλλέτας


«Με αφορμή το («συνεχιζόμενο») σκάνδαλο του ηλιελαίου αναδείχτηκαν μια σειρά από σοβαρότατα προβλήματα όσον αφορά τον μηχανισμό ελέγχου τροφίμων αλλά και αντιμετώπισης κινδύνων και διατροφικών κρίσεων.»-από την Καθημερινή

Μαζί με την πρώην κομμουνιστική Ουγγαρία, η Ελλάδα έχει την πιο ακριβή γραφειοκρατία στην Ευρώπη. Όχι απλά είμαστε πρώτοι, αλλά πρώτοι με διαφορά, δαπανώντας το διπλάσιο από τον Ευρωπαϊκό μέσο όρο. Αυτός ο πανάκριβος ωκεανός νόμων, φορέων και κανονισμών δεν προστατεύει τον καταναλωτή από τους κινδύνους που κατά καιρούς παρουσιάζονται. Στην πραγματικότητα χειροτερεύει τα πράγματα αφού και όταν ακόμα αυτοί οι κίνδυνοι γίνουν αντιληπτοί, το μεγάλο, δυσκίνητο και πνιγμένο στην γραφειοκρατία κράτος αδυνατεί να κατανοήσει και να ελέγξει την κατάσταση. Αντίθετα από ότι θα περίμενε κανείς, το μεγάλο και σπάταλο κράτος δεν είναι ούτε υπεύθυνο, ούτε ευαίσθητο αλλά ούτε και αποτελεσματικό. Δεν έχει κανείς παρά να συγκρίνει το κράτος της Ελλάδας με αυτό της Σουηδίας. Εδώ ούτε καν χρειάζεται να σπαταλήσουμε έστω και λίγα δευτερόλεπτα για να σκεφτούμε πιο από τα δύο κράτη είναι το καλύτερο στην προστασία του πολίτη. Και όμως η Σουηδία έχει την φθηνότερη γραφειοκρατία στην Ευρώπη ξοδεύοντας μόλις το 1,5% του ΑΕΠ, ενώ η Ελλάδα το 6,8%.

Ποια ακριβώς είναι τα οφέλη που έχουμε ξοδεύοντας 4,5 φορές παραπάνω από τους Σουηδούς; Ποια από τις δύο χώρες ήταν η καλύτερη στην αντιμετώπιση της κρίσης με το ηλιέλαιο; Και πότε ακριβώς θα καταλάβουμε ότι δίνοντας στο κράτος νέες εξουσίες και παραπάνω χρήματα από φόρους δεν θα το κάνουμε καλύτερο αλλά χειρότερο;
Πριν το κράτος είναι έτοιμο να αντιμετωπίσει κρίσεις, όπως αυτή με το ηλιέλαιο, θα πρέπει πρώτα το ίδιο να κόψει τα λιπαρά.

«Επικίνδυνη η κατάσταση στη Νάπολι από τα σκουπίδια»
-από το Βήμα

Είχα και εγώ την λανθασμένη εντύπωση ότι η Eurovision διοργανώθηκε στο Βελιγράδι.

«Άδειασαν παγκάρι εκκλησίας στα Τρίκαλα»
-από τον Ελεύθερο Τύπο

Φέτος, οι έφοδοι της εφορίας άρχισαν νωρίτερα από ποτέ.

«Η ακρίβεια χαλάει τα... μπάνια του κ. Καραμανλή»
-από το Βήμα

Γιατί; Ακρίβυναν τα μπρατσάκια;