Η Πολύ Πρόσφατη Συνωμοσία που Μόλις Ξεχάσαμε

Θα μπορούσε κάνεις να χαρακτηρίσει την Ελλάδα ως τη χώρα με μνήμη χρυσόψαρου. Μια από της παρενέργειες αυτής της αδυναμίας είναι να μπορεί ο καθένας να λέει ότι θέλει χωρίς ποτέ να ασκείται ο οποιανδήποτε έλεγχος για το αν αυτά που είπε επαληθεύθηκαν ή όχι από τα όσα επακολούθησαν. Συνέχεια

Το Κατά Δελαστίκ Μνημόνιο

Στο Γιώργο Δελαστίκ θα πρέπει να αναγνωριστεί ότι αντιπροσωπεύει μια κάπως συνετή, σοβαρή και τουλάχιστον επιδερμικά λογική κριτική στην πολιτική που ασκείται λόγο ή με την δικαιολογία του μνημονίου. Σκοπός μου εδώ δεν είναι να υπερασπίσω μια συμφωνία μεταξύ Ελλήνων πολιτικών και Ευρωπαίων γραφειοκρατών - κάθε λογικός άνθρωπος οφείλει να αναγνωρίσει ότι ο παραπάνω συνδυασμός δεν είναι συνταγή επιτυχίας. Συνέχεια

The Autumn of Convenient Narratives

The most politically successful Democrat since JFK, Bill Clinton, could hope for many things but not the deep affection and loyalty of the nation’s liberal establishment. He may have achieved a lot but not what they were really after: a validation of their faith in the power of government to manage as much as possible all aspects of daily life. Continue

Breaking the Buckley Rule

On Wednesday, Andrew C. McCarthy, published an article on National Review Online making the case against the Buckley Rule, namely, that a Republican should always vote for the most conservative politician electable.

Certain passages in his article deserve a response. Continue

The Rise of the Idiotic Right

I found watching a YouTube video of Christine O’Donnell at a recent town hall particularly painful. Not only for the fact that she could never seem to master that verb and subject agreement thingy but mostly for the message that she so excruciatingly tried to communicate. Continue

Attack Politics 101

Republicans who are ready and eager to throw the wildest accusations or insults at President Obama should take some advice on the art of the political attack from Tony Blair. Continue

Ανασχηματισμός και ο Χειμώνας της Δυσαρέσκειας

Ο Alexis De Tocqueville γράφοντας για την γαλλική επανάσταση θα πει ότι “ποτέ ένα τόσο σημαντικό γεγονός, με παμπάλαια αίτια, δεν ήταν τόσο καλά προετοιμασμένο και τόσο λιγοστά προβλέψιμο.” Το ίδιο θα μπορούσε να λεχθεί και για την υπάρχουσα ελληνική κρίση τουλάχιστον όσον αφορά την πολιτική τάξη και την παντός είδους πελατείας της. Συνέχεια

Η θεία Λούκα και οι Τραπεζίτες

Σε μια συνέντευξη ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Apple, Steve Jobs, ρωτήθηκε για το μέλλον των προσωπικών ηλεκτρικών συσκευών. Ήταν μια εύλογη ερώτηση στον άνθρωπο που από τα τέλη της δεκαετίας του 70 έχει παίξει τον πιο καθοριστικό ρόλο σε αυτό τον τομέα. Ο Steve Jobs απάντησε ότι απλά δεν ήξερε. Συνέχεια

America’s bubble dependency

What Barack Obama needs now more than anything else is an economic bubble to form early enough to save his presidency. Nothing spectacular about that wish since the American economy has become dependent on economic bubbles in order to generate noticeable growth. Continue

Bringing Out the Worst in Europe

Like most postwar European institutions, the Eurovision song contest was born decadent and since then it has only gotten worse. Eurovision, is the annual contest that brings together 39 countries, the vast majority of them European, in a competition of previously unpublished songs. Eurovision started in 1956 as an effort to bring together the countries of war-torn Europe. Continue

Η Θλιβερή Ελλάδα του Λάκη Λαζόπουλου

Αν κάποιος προσπαθούσε να καταλάβει τους Έλληνες παρακολουθώντας μόνο τις εκπομπές του Λάκη Λαζόπουλου θα ανακάλυπτε ξαφνικά μια νέα, περίεργη κοινωνία ανθρώπων. Αυτή η κοινωνία αποτελείτε από μια μεγάλη πλειοψηφία ανύποπτων αλλά ταυτόχρονα πολύ υποψιασμένων πολιτών. Ανύποπτοι όταν συμμετέχουν ενεργά, και ορισμένες φορές με ζήλο, στις διάφορες παθογένειες της κοινωνίας. Ανύποπτοι όταν δηλώνουν την θάλασσα ως αμπέλι, όταν τσιμεντώνουν καμένα δάση, όταν ασύστολα φοροκλεβουν, όταν επίμονα και επανειλημμένα απαιτούν από τον πολιτικό τους διορισμό στο δημόσιο. Ανύποπτοι όταν όντας στο δημόσιο απαιτούν μέσο των συνδικαλιστών από το ίδιο πολιτικό συνθήκες θεσμοποιημένης αργομισθίας και σύνταξη στα 50. Συνέχεια

America’s Unfolding Greek Tragedy

I should point out first the agreements between Eli Lehrer and me in this debate. Obviously there are big quantitative and qualitative differences between the American and the Greek economy. Let me also concede that even if these differences were minimal, even a slight variation in time of occurrence of a debt crisis and other factors could result in an important differentiation of outcomes. Continue

Greece Could Happen Here

Eli Lehrer in a recent post argued that a crisis similar to the one that Greece faces now is unlikely in America because the U.S. has strong fundamentals, much lower debt than Greece, Americans work hard, the Fed can manipulate the dollar and the U.S. government has more political legitimacy.

Of all the points the only one that works in favor of Lehrer’s argument is the ability of the U.S. to manipulate its currency. Being able to devalue the dollar gives America a more politically safe way of managing a debt crisis. Nevertheless such a tool might mitigate a crisis but might not be able to halt many of the negative consequences. Continue

4 Νεκροί και μια Άθλια Μεταπολίτευση

Κάποια μέρα αν βλέποντας ξανά όλα αυτά που συμβαίνουν τώρα έχεις την εντύπωση ότι παρατηρείς τα γεγονότα μιας ξένης και παράξενης χώρας θα ξέρεις ότι ζεις σε μια καλύτερη Ελλάδα. Αυτή η νέα Ελλάδα θα έχει αποκτήσει αυτό που η Μεταπολίτευση έχει σκοτώσει, και που για δεκαετίες, ανεξαρτήτως καταστάσεων στην νεότερη ιστορία μας ποτέ δεν είχαμε χάσει, την ελπίδα. Συνέχεια

Η Παρατεταμένη Εφηβεία της Ελληνικής Πολιτικής Τάξης

Την ίδια ημέρα που οι εφημερίδες ανακοίνωναν την περίφημη συμφωνία εθελουσίας εξόδου των 300 λιμενεργατών αξίας 81,5 εκατ. ευρώ, μια άλλη είδηση στις σελίδες τους ήταν ότι "στη διάρκεια του 2009 «έβαλαν λουκέτο» περίπου 10.000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις, σύμφωνα με τα στοιχεία των επιμελητηρίων." Οι δύο ειδήσεις, η μια απέναντι στην άλλη, αποτελούσαν μια αρκετά απτή και σύντομη περιγραφή της ελληνικής οικονομικής πραγματικότητας. Συνέχεια

Sverige borde dra lärdom av Greklands kris

Sverige har klarat krisen bra, men i den mån er samhällsekonomi har problem, beror de till stor del på samma politiska snedsteg som i mitt hemland. I både Sverige och Grekland har en krympande minoritet av unga snart att försörja en snabbt växande majoritet av äldre. Det ställer krav på politiska reformer. Vi måste förlika oss med att den arbetsrättsliga lagstiftning som växte fram under det förra seklet speglade en annorlunda verklighet och därmed inte är relevant i dag - varken i Grekland eller Sverige.
Nästa sida

Daniels Shows Obama How It’s Done

Indiana Governor Mitch Daniels’s recent statements that he was “open” to a 2012 run should keep the Obama administration up at night. In office, Daniels has managed to do what Obama has not: create new jobs and extend health benefits to the poor all while trimming government and keeping taxes low. Continue

Το δικό μας 1989

Για την υπάρχουσα κρίση είμαστε διατεθειμένοι να πούμε τα πάντα εκτός από την αλήθεια. Το «φταίνε οι κερδοσκόποι» ακούγετε καθημερινά. Βεβαίως είναι και η συγκυρία της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Λίγο φταίμε και εμείς. Ο κ. Παπανδρέου λέει ότι φταίει ο κ. Καραμανλής – ο κ. Καραμανλής λέει ότι φταίει ότι φταίει ότι έγινε πριν από αυτόν. Συνέχεια

The Greek Path to Fiscal Disaster

Being a proud native of a nation in the cutting edge of societal decline I am here to offer you five easy steps that would make your country – no matter how small – the epicenter of world finance. This is the golden age of sovereign debt or as it is otherwise known the great sovereign debt bubble. By following these five easy steps your country can be part of it. No money down and no commitment are necessary. The plan comes with a 30 years free trial. Continue

Τα Απαγορευμένα Ερωτήματα για το Μεταναστευτικό

Ο κ. Νίκος Αλιβιζάτος ξεκινά το άρθρο του "Mετανάστες: «συνταγματικό τόξο» για την Ελλάδα" με ένα απόσπασμα της Χάνα Άρεντ περί του γερμανικού φασισμού. Αναρωτιέται κανείς τι σχέση έχει το ζήτημα της λαθρομετανάστευσης με το ναζισμό. Θα έλεγα ότι έχει σχέση αν κάποιος, σαν τον κ. Αλιβιζάτο, αντιλαμβάνεται το συγκεκριμένο θέμα όχι ως ένα υπό διερεύνηση ζήτημα αλλά ως μια τελειωμένη υπόθεση βασισμένη σε μια πάγια και πλατιά αποδεκτή αλήθεια. Επομένως όποιος εκφράζει μια άποψη διαφορετική από αυτή του κ. Αλιβιζάτου και της κυβέρνησης το μόνο που αξίζει είναι η καρικατούρα και ο δημόσιος εξευτελισμός.

Όσοι όλοι είναι υπέρ της χαλαρής στάσης απέναντι στην λαθρομετανάστευση είναι οι μαχητές ενάντια σε ένα υποκρυπτόμενο φασισμό. Όλοι οι άλλοι, ανεξάρτητα από το πόσο διαφωνούν, αν έχουν επιχειρήματα ή όχι, αν λαϊκίζουν ή απλά επισημαίνουν σοβαρά ζητήματα, μπαίνουν στο ίδιο τσουβάλι. To μήνυμα των υπερασπιστών της χαλαρότητας στην λαθρομετανάστευση είναι σαφές και ξεκάθαρο, ή είσαι μαζί μας ή είσαι ένας Καρατζαφέρης (αυτό στην περίπτωση που δεν σε πουν απλά Χίτλερ.)

Κυβερνητική πηγή δήλωσε στα Νέα ότι "Δεσμευθήκαμε προεκλογικά ότι θα δώσουμε λύση στο πρόβλημα, και θα το κάνουμε. Απορρίπτουμε τις φωνές της συντήρησης, της οπισθοδρόμησης και της ξενοφοβίας." Ο υπότιτλος της είδησης ήταν "Η κυβέρνηση αποφασισμένη να προχωρήσει στην ψήφιση του νομοσχεδίου για τους μετανάστες."
Το θέμα έχει λήξει, και η κυβέρνηση που λύγισε σαν μαρουλόφυλλο μπροστά στους 300 λιμενεργάτες, τώρα είναι αποφασισμένη να αναδιαμορφώσει την Ελλάδα παρά την αρνητική στάση της μεγάλης πλειοψηφίας των Ελλήνων πολιτών στο συγκεκριμένο θέμα.

Αυτή η στάση της κυβέρνησης Παπανδρέου, θα ήταν αινιγματική, αν δεν ήταν εύκολο να δούμε ότι η πολιτική και μιντιακή τάξη που το 80 μας έφερε τον κρατισμό, τις κοινωνικοποιήσεις και το πανεπιστημιακό άσυλο, τώρα με την ίδια αυτοπεποίθηση, διαπράττει το λάθος du jour σε αυτή την νέα δεκαετία του αιώνα. Θέτω ορισμένα ερωτήματα/θέσεις που θα έπρεπε μια σοβαρή κυβέρνηση να είχε απαντήσει χωρίς προκατάληψη για το συγκεκριμένο ζήτημα.

- Από τις περιπτώσεις Τσεχία και Σλοβακία, Γιουγκοσλαβία, Σκοτία/Μ. Βρετανία, Φλαμανδοί και Βαλόνοι στο Βέλγιο, βλέπουμε την διαρκή τάση στην Ευρώπη διαφορετικές εθνικότητες να προσπαθούν να διαχωριστούν η μια από την άλλη. Τι είναι αυτό που κάνει την κυβέρνηση Παπανδρέου να εκτιμά ότι οι διαρκώς αυξανόμενες εθνικές μειονότητες στην Ελλάδα δεν θα αναπτύξουν τις ίδιες φυγόκεντρες τάσεις στο μέλλον;

- Όταν το εκπαιδευτικό σύστημα είναι υπό κατάρρευση, η πολιτική τάξη και η εκπαιδευτική ελίτ δεν πιστεύουν στην πολιτιστική αφομοίωση των μεταναστών, πώς είναι δυνατόν η κυβέρνηση να περιμένει ότι αυτές οι φυγόκεντρες τάσεις δεν θα εξελιχθούν;

- Ειδικότερα πως περιμένει η κυβέρνηση ότι αυτές οι φυγόκεντρες τάσεις δεν θα εξελιχθούν όταν υπάρχει μια συστηματική προσπάθεια από το εκπαιδευτικό κατεστημένο να αποσυναρμολογίσει την ελληνική εθνική ταυτότητα;

- Όλοι γνωρίζουμε την άθλια οικονομική κατάσταση της χώρας, πως προτίθεται η κυβέρνηση να αντιμετωπίσει την επιπλέον εισαγωγή φτώχειας που συνιστά η αθρόα εισροή μεταναστών στην Ελλάδα;

- Επίσης όλοι γνωρίζουμε την ανάγκη εκσυχρονισμού του ελληνικού εργατικού δυναμικού για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τις οικονομικές προκλήσεις των καιρών. Πώς η αντιμετώπιση αυτής της αντικειμενικά μεγάλης πρόκλησης συνάδει με την συνεχή εισροή ανειδίκευτου εργατικού δυναμικού; Πώς είναι δυνατόν να επιβιώσουμε οικονομικά τον 21ο αιώνα με ένα διαρκώς αυξανόμενο εργατικό δυναμικό με γνώσεις και ικανότητες του 19ου;

-Γιατί δεν δίνετε στην δημοσιότητα το πραγματικό κόστος για την οικονομία που συνιστά το μεγάλο μεταναστευτικό ρεύμα; Στην υγεία & πρόνοια, εκπαίδευση, εγκληματικότητα κτλ.

- Τα καινούργια μέτρα όπως έχουν παρουσιαστεί συνιστούν ένα μηχανισμό για την συνεχή νομιμοποίηση νέων μεταναστών. Ως έχει, είναι ένας μηχανισμός μαγνήτης και για άλλους υποψήφιους μετανάστες. Ένας οικονομολόγος θα έλεγε ότι η μετανάστευση σε μια χώρα θα σταματήσει όταν υπάρχει μια σημαντική σύγκλιση στην οικονομία της χώρας προορισμού και της χώρας προέλευσης. Πιο είναι το κατώτερο όριο κατακεφαλήν εισοδήματος που θα έκανε την κυβέρνηση να αλλάξει τον προτεινόμενο μηχανισμό-μαγνήτη μετανάστευσης;

- Πόσο σοβαρά παίρνει η κυβέρνηση την πολυπολιτισμικότητα; Στην Αγγλία γίνεται λόγος για εισαγωγή μέρους της σαρίας στο αγγλικό νομικό σύστημα, η κυβέρνηση πώς θα αντιμετώπιζε ένα παρόμοιο θέμα; θα μπορούσε να πάρει μέτρα που να προκαθορίζουν την στάση μελλοντικών κυβερνήσεων και εκλογικών πλειοψηφιών;

Αυτά είναι μόνο ορισμένα θέματα που προκύπτουν από μέτρα που προτίθεται θα θεσπίσει η κυβέρνηση. Φυσικά δεν μπορεί κανείς να περιμένει ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου θα απαντήσει στο συγκεκριμένο θέμα. Όπως προείπα κάθε κριτική στάση στο θέμα θεωρείται φωνή συντήρησης, οπισθοδρόμησης και ξενοφοβίας.
Η ελληνική πολιτική τάξη έχει προαποφασίσει πιο είναι το πεδίο των ενδεδειγμένων ιδεών. Είναι διατεθειμένη να συνθηκολογήσει με οποιανδήποτε ισχνή συντεχνιακή μειοψηφία αλλά ταυτόχρονα νιώθει την ανάγκη ηθικής νομιμοποίησης, νομοθετώντας την πιο μοδάτη προοδευτική μπαρουφολογία των ημερών.

Φυσικά θα υπάρχουν συνέπειες, αλλά η ελληνική πολιτική τάξη ζει ξέμακρα από την χώρα που διαρκώς γκρεμίζει. Είναι ανεπίδεκτη μαθήσεως μιας και το κρατικοδίαιτο lifestyle της επιτρέπει μια γενναιόδωρη απόσταση από την ελληνική πραγματικότητα. Τι θα μπορούσαν να πουν στην γενιά των 700 ευρώ τα κοινοβούλια της δεκαετίας του 80; Οι πρώτοι ζουν στην χώρα που οι άλλοι έφτιαξαν. Και δυστυχώς στην χώρα που η κυβέρνηση Παπανδρέου φτιάχνει κάποιοι άλλοι θα πρέπει να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες.