Τα Απαγορευμένα Ερωτήματα για το Μεταναστευτικό

Ο κ. Νίκος Αλιβιζάτος ξεκινά το άρθρο του "Mετανάστες: «συνταγματικό τόξο» για την Ελλάδα" με ένα απόσπασμα της Χάνα Άρεντ περί του γερμανικού φασισμού. Αναρωτιέται κανείς τι σχέση έχει το ζήτημα της λαθρομετανάστευσης με το ναζισμό. Θα έλεγα ότι έχει σχέση αν κάποιος, σαν τον κ. Αλιβιζάτο, αντιλαμβάνεται το συγκεκριμένο θέμα όχι ως ένα υπό διερεύνηση ζήτημα αλλά ως μια τελειωμένη υπόθεση βασισμένη σε μια πάγια και πλατιά αποδεκτή αλήθεια. Επομένως όποιος εκφράζει μια άποψη διαφορετική από αυτή του κ. Αλιβιζάτου και της κυβέρνησης το μόνο που αξίζει είναι η καρικατούρα και ο δημόσιος εξευτελισμός.

Όσοι όλοι είναι υπέρ της χαλαρής στάσης απέναντι στην λαθρομετανάστευση είναι οι μαχητές ενάντια σε ένα υποκρυπτόμενο φασισμό. Όλοι οι άλλοι, ανεξάρτητα από το πόσο διαφωνούν, αν έχουν επιχειρήματα ή όχι, αν λαϊκίζουν ή απλά επισημαίνουν σοβαρά ζητήματα, μπαίνουν στο ίδιο τσουβάλι. To μήνυμα των υπερασπιστών της χαλαρότητας στην λαθρομετανάστευση είναι σαφές και ξεκάθαρο, ή είσαι μαζί μας ή είσαι ένας Καρατζαφέρης (αυτό στην περίπτωση που δεν σε πουν απλά Χίτλερ.)

Κυβερνητική πηγή δήλωσε στα Νέα ότι "Δεσμευθήκαμε προεκλογικά ότι θα δώσουμε λύση στο πρόβλημα, και θα το κάνουμε. Απορρίπτουμε τις φωνές της συντήρησης, της οπισθοδρόμησης και της ξενοφοβίας." Ο υπότιτλος της είδησης ήταν "Η κυβέρνηση αποφασισμένη να προχωρήσει στην ψήφιση του νομοσχεδίου για τους μετανάστες."
Το θέμα έχει λήξει, και η κυβέρνηση που λύγισε σαν μαρουλόφυλλο μπροστά στους 300 λιμενεργάτες, τώρα είναι αποφασισμένη να αναδιαμορφώσει την Ελλάδα παρά την αρνητική στάση της μεγάλης πλειοψηφίας των Ελλήνων πολιτών στο συγκεκριμένο θέμα.

Αυτή η στάση της κυβέρνησης Παπανδρέου, θα ήταν αινιγματική, αν δεν ήταν εύκολο να δούμε ότι η πολιτική και μιντιακή τάξη που το 80 μας έφερε τον κρατισμό, τις κοινωνικοποιήσεις και το πανεπιστημιακό άσυλο, τώρα με την ίδια αυτοπεποίθηση, διαπράττει το λάθος du jour σε αυτή την νέα δεκαετία του αιώνα. Θέτω ορισμένα ερωτήματα/θέσεις που θα έπρεπε μια σοβαρή κυβέρνηση να είχε απαντήσει χωρίς προκατάληψη για το συγκεκριμένο ζήτημα.

- Από τις περιπτώσεις Τσεχία και Σλοβακία, Γιουγκοσλαβία, Σκοτία/Μ. Βρετανία, Φλαμανδοί και Βαλόνοι στο Βέλγιο, βλέπουμε την διαρκή τάση στην Ευρώπη διαφορετικές εθνικότητες να προσπαθούν να διαχωριστούν η μια από την άλλη. Τι είναι αυτό που κάνει την κυβέρνηση Παπανδρέου να εκτιμά ότι οι διαρκώς αυξανόμενες εθνικές μειονότητες στην Ελλάδα δεν θα αναπτύξουν τις ίδιες φυγόκεντρες τάσεις στο μέλλον;

- Όταν το εκπαιδευτικό σύστημα είναι υπό κατάρρευση, η πολιτική τάξη και η εκπαιδευτική ελίτ δεν πιστεύουν στην πολιτιστική αφομοίωση των μεταναστών, πώς είναι δυνατόν η κυβέρνηση να περιμένει ότι αυτές οι φυγόκεντρες τάσεις δεν θα εξελιχθούν;

- Ειδικότερα πως περιμένει η κυβέρνηση ότι αυτές οι φυγόκεντρες τάσεις δεν θα εξελιχθούν όταν υπάρχει μια συστηματική προσπάθεια από το εκπαιδευτικό κατεστημένο να αποσυναρμολογίσει την ελληνική εθνική ταυτότητα;

- Όλοι γνωρίζουμε την άθλια οικονομική κατάσταση της χώρας, πως προτίθεται η κυβέρνηση να αντιμετωπίσει την επιπλέον εισαγωγή φτώχειας που συνιστά η αθρόα εισροή μεταναστών στην Ελλάδα;

- Επίσης όλοι γνωρίζουμε την ανάγκη εκσυχρονισμού του ελληνικού εργατικού δυναμικού για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τις οικονομικές προκλήσεις των καιρών. Πώς η αντιμετώπιση αυτής της αντικειμενικά μεγάλης πρόκλησης συνάδει με την συνεχή εισροή ανειδίκευτου εργατικού δυναμικού; Πώς είναι δυνατόν να επιβιώσουμε οικονομικά τον 21ο αιώνα με ένα διαρκώς αυξανόμενο εργατικό δυναμικό με γνώσεις και ικανότητες του 19ου;

-Γιατί δεν δίνετε στην δημοσιότητα το πραγματικό κόστος για την οικονομία που συνιστά το μεγάλο μεταναστευτικό ρεύμα; Στην υγεία & πρόνοια, εκπαίδευση, εγκληματικότητα κτλ.

- Τα καινούργια μέτρα όπως έχουν παρουσιαστεί συνιστούν ένα μηχανισμό για την συνεχή νομιμοποίηση νέων μεταναστών. Ως έχει, είναι ένας μηχανισμός μαγνήτης και για άλλους υποψήφιους μετανάστες. Ένας οικονομολόγος θα έλεγε ότι η μετανάστευση σε μια χώρα θα σταματήσει όταν υπάρχει μια σημαντική σύγκλιση στην οικονομία της χώρας προορισμού και της χώρας προέλευσης. Πιο είναι το κατώτερο όριο κατακεφαλήν εισοδήματος που θα έκανε την κυβέρνηση να αλλάξει τον προτεινόμενο μηχανισμό-μαγνήτη μετανάστευσης;

- Πόσο σοβαρά παίρνει η κυβέρνηση την πολυπολιτισμικότητα; Στην Αγγλία γίνεται λόγος για εισαγωγή μέρους της σαρίας στο αγγλικό νομικό σύστημα, η κυβέρνηση πώς θα αντιμετώπιζε ένα παρόμοιο θέμα; θα μπορούσε να πάρει μέτρα που να προκαθορίζουν την στάση μελλοντικών κυβερνήσεων και εκλογικών πλειοψηφιών;

Αυτά είναι μόνο ορισμένα θέματα που προκύπτουν από μέτρα που προτίθεται θα θεσπίσει η κυβέρνηση. Φυσικά δεν μπορεί κανείς να περιμένει ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου θα απαντήσει στο συγκεκριμένο θέμα. Όπως προείπα κάθε κριτική στάση στο θέμα θεωρείται φωνή συντήρησης, οπισθοδρόμησης και ξενοφοβίας.
Η ελληνική πολιτική τάξη έχει προαποφασίσει πιο είναι το πεδίο των ενδεδειγμένων ιδεών. Είναι διατεθειμένη να συνθηκολογήσει με οποιανδήποτε ισχνή συντεχνιακή μειοψηφία αλλά ταυτόχρονα νιώθει την ανάγκη ηθικής νομιμοποίησης, νομοθετώντας την πιο μοδάτη προοδευτική μπαρουφολογία των ημερών.

Φυσικά θα υπάρχουν συνέπειες, αλλά η ελληνική πολιτική τάξη ζει ξέμακρα από την χώρα που διαρκώς γκρεμίζει. Είναι ανεπίδεκτη μαθήσεως μιας και το κρατικοδίαιτο lifestyle της επιτρέπει μια γενναιόδωρη απόσταση από την ελληνική πραγματικότητα. Τι θα μπορούσαν να πουν στην γενιά των 700 ευρώ τα κοινοβούλια της δεκαετίας του 80; Οι πρώτοι ζουν στην χώρα που οι άλλοι έφτιαξαν. Και δυστυχώς στην χώρα που η κυβέρνηση Παπανδρέου φτιάχνει κάποιοι άλλοι θα πρέπει να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες.