Η πολιτική εκπαίδευση του Κώστα Καραμανλή

Πολλοί λένε ότι ο Κώστας Καραμανλής ήταν πολύ τυχερός όταν εκλέχθηκε το 2004. Όλα πήγαιναν καλά ή τουλάχιστον σχετικά καλά, επομένως τότε, το 2004, ήταν η ευκαιρία για τον Κώστα Καραμανλή να κάνει όλα αυτά που επαγγέλλεται τώρα για άλλα μια φορά. Η αλήθεια είναι ότι ο Κώστας Καραμανλής είναι ο πιο άτυχος πολιτικός της μεταπολίτευσης. Εκλέχθηκε σε μια περίοδο όπου η κατανάλωση με δανεικά έφτασε στο ναδίρ της και όπου η οποιανδήποτε σοβαρή προσπάθεια για σημαντικές αλλαγές θα ήταν ιδιαίτερα δύσκολη.

Είναι πάντοτε δύσκολο να πείσεις τους πολίτες ότι μια αλλαγή είναι αναγκαία και ειδικά όταν το σύστημα που πάσχει δείχνει να δουλεύει. Αυτή ήταν η πραγματικότητα το 2004. Παρά την κακή του τύχη ο κ. Καραμανλής, όπως και η μεγάλη πλειοψηφία των συμπολιτών του, δεν αντιλαμβανόταν την υποβόσκουσα κρίση. Αυτή η άγνοια της κρίσης για τον κ. Καραμανλή δεν ήταν τυχαία. Ήταν αποτέλεσμα της πολιτικής του εκπαίδευσης. Όποιος θέλει να δει από κοντά πως θα ήταν η πολιτική εκπαίδευση Καραμανλή δεν έχει παρά να συμμετάσχει σε μια πολιτική νεολαία του συγκεκριμένου ή παρόμοιου πολιτικού χώρου. Συνέχεια

Η επανάσταση του 1981 και τα αδιέξοδα του 2009

Το 1981 ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν έφερε το κομματικό κράτος. Το κράτος στην Ελλάδα ήταν πάντοτε κομματικό. Επίσης το 81 δεν ήταν η χρονιά που για πρώτη φορά είχαμε κρατικό παρεμβατισμό στην οικονομία. Στην μεταπολεμική Ελλάδα ο κρατικός παρεμβατισμός θα είναι η υπερκομματικά αποδεκτή οικονομική πολιτική.

Τίποτα από όλα αυτά δεν ήταν καινούργια τον Οκτώβρη του 1981. Αυτό που συνέβη πριν από 28 χρόνια ήταν μια επανάσταση πολιτικών ηθών. Ότι πριν από το 81 θεωρόταν πάρεργο της πολιτικής , το 81 θα γίνει κεντρικό στοιχείο της. Η προσωπική και ομαδική τακτοποίηση στο δημόσιο ή από το δημόσιο, από ρουσφέτι γίνεται και εκλαμβάνεται ως ένα κοινωνικά αποδεκτό αίτημα. Έχουμε να κάνουμε με την μαζικοποίηση και την πλατιά κοινωνική αποδοχή μιας αποκλίνουσας πολιτικής κουλτούρας. Συνέχεια